Tekirdağ yöresi topraklarında bitkiye yarayışlı azot miktarının belirlenmesinde kullanılabilecek kimyasal ekstraksiyon yöntemleri
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2006
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu araştırmanın amacı, Tekirdağ Yöresi topraklarının azot durumunu saptamak ve bu topraklarda bitkiye elverişli azot içeriklerinin belirlenmesinde kullanılabilecek en uygun kimyasal ekstraksiyon yöntemlerini belirlemektir. Bu amaçla yöre topraklarını simgeleyen, toplam 10 adet örnek alınmıştır. Sera denemesi 3x3x10:90 saksı (3 tekerrür,3 doz ve10 toprak) şans blokları deneme planına göre kurulmuştur. Denemede test bitkisi olarak mısır (Zea mays L.) bitkisi kullanılmış ve topraklara azot 0; 50; 100 ppm düzeylerinde NH4NO3 halinde uygulanmıştır. Denemede, normal bitki gelişmesini sağlamak için ayrıca, bütün topraklara KH2PO4 halinde 50 ppm fosfor ve 63 ppm potasyum verilmiştir. Çimlenmeden 8 hafta sonra hasat edilen bitkilerde kuru ağırlık, azot içeriği ve topraktan sömürülen azot miktarları belirlenmiştir. Tekirdağ yöresi topraklarının yarayışlı azot kapsamlarını belirlemek amacıyla, 12 farklı kimyasal ekstraksiyon yöntemi kullanılmış olup, bunlar sırasıyla: Mba-Chiboğlu ve ark. (1975) Yöntemi I ve II, Prasad (1965) Yöntemi I ve II, Sahrawad ve Burford Yöntemi I ve II, Synghal ve ark. (1959) Yöntemi, Stanford ve Smith (1978) Yöntemi, Bremner (1965) Yöntemi, Keeney ve Bremner (1966) Yöntemi, Jackson (1962) Yöntemi ve Smith Weldon yöntemleridir. Biyolojik ölçüt olarak ise mısır bitkisinin kuru madde miktarı (gr/saksı), % N içeriği, azot alımı (mgN / saksı), oransal kuru madde miktarı (gr/saksı), oransal % N içeriği ve oransal azot alımı (mgN / saksı) kullanılmıştır. Korelasyon analizi sonuçlarına göre kullanılan ekstraksiyon yöntemleri arasında mısır bitkisinin biyolojik ölçütleri arasında en yüksek korelasyonlar Mba-Chiboğlu ve ark. Yöntemi I I ile Sahrawat ve Burford Yöntemi I arasında belirlenmiş olup bu yöntemlerin öncelikli olarak kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.
The aim of this investigation was to determine nitrogen status of Tekirdağ region soils and also to find out the most suitable chemical extraction method or methods to be used in determining plant available nitrogen in these soils. For this purpose 10 representative soil samples were taken. A greenhouse experiment was carried out using randomized block design, each treatment replicated three times. Corn (Zea mays L.) was used as a test plant and nitrogen was applied as NH4NO3 to the soils at the rate of 0, 50 and 100 ppm. In addition, 50 ppm P and 63 ppm K as KH2PO4 was applied to all pots. Plants were harvested 8 weeks after germination and dry matter yield, nitrogen content and total nitrogen uptake of the test plant were determined. In order to determine available nitrogen contents of these soils the following 12 different chemical methods were used; Mba-Chiboğlu et al. (1975) I and II; Prasad (1965) I and II; Sahrawad and Burford I and II; Synghal et al. (1959); Stanford and Smith (1978); Bremner (1965); Keeney and Bremner (1966); Jackson (1962) and Smith-Weldon methods, respectively. Dry matter yield; nitrogen content; nitrogen uptake; relative dry matter yield; relative nitrogen content and relative nitrogen uptake of corn plant were used as biological indexes. According to correlation analyses results, the highest correlation coefficients were determine between Mba- Chiboğlu et al. I; Sahrawat and Burford I methods and biological indexes. As a result of investigation obtained that the most suitable chemical methods may be III used in determining available nitrogen contents of Tekirdağ region soils were, Mba- Chiboğlu et al. I, (initial soil NH4-N) and Sahrawat and Burford I (Alkaline permanganate) methods, respectively.
The aim of this investigation was to determine nitrogen status of Tekirdağ region soils and also to find out the most suitable chemical extraction method or methods to be used in determining plant available nitrogen in these soils. For this purpose 10 representative soil samples were taken. A greenhouse experiment was carried out using randomized block design, each treatment replicated three times. Corn (Zea mays L.) was used as a test plant and nitrogen was applied as NH4NO3 to the soils at the rate of 0, 50 and 100 ppm. In addition, 50 ppm P and 63 ppm K as KH2PO4 was applied to all pots. Plants were harvested 8 weeks after germination and dry matter yield, nitrogen content and total nitrogen uptake of the test plant were determined. In order to determine available nitrogen contents of these soils the following 12 different chemical methods were used; Mba-Chiboğlu et al. (1975) I and II; Prasad (1965) I and II; Sahrawad and Burford I and II; Synghal et al. (1959); Stanford and Smith (1978); Bremner (1965); Keeney and Bremner (1966); Jackson (1962) and Smith-Weldon methods, respectively. Dry matter yield; nitrogen content; nitrogen uptake; relative dry matter yield; relative nitrogen content and relative nitrogen uptake of corn plant were used as biological indexes. According to correlation analyses results, the highest correlation coefficients were determine between Mba- Chiboğlu et al. I; Sahrawat and Burford I methods and biological indexes. As a result of investigation obtained that the most suitable chemical methods may be III used in determining available nitrogen contents of Tekirdağ region soils were, Mba- Chiboğlu et al. I, (initial soil NH4-N) and Sahrawat and Burford I (Alkaline permanganate) methods, respectively.
Açıklama
Yüksek Lisans Tezi
Anahtar Kelimeler
Tekirdağ Yöresi, Azot Tayin Yöntemi, Korelasyon Katsayısı, Azot, Bitki Analizi, Tekirdağ Region, Nitrogen Determine Method, Correlation Coefficient, Nitrogen, Plant Analysis
