Tekirdağ ilinde ayçiçeği (Helianthus annus L.) tarımı yapılan toprakların ve bu bölgelerde yetişitirilen ayçiçeği bitkisinin mikro element kapsamlarının saptanması
Küçük Resim Yok
Tarih
2004
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Trakya Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
ÖZET Bu çalışmada, Tekirdağ ilinde ayçiçeği yetiştirilen toprakların mikro element (Fe, Cu, Zn, Mn) durumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla alınan toprak örnekleri, 0.05 M DTP A + 0.1 M TEA + 0.01 M CaCl2 çözeltisi ile muamele edilmiş ve ekstrakte edilen Fe, Cu, Zn, Mn miktarları Atomik Absorbsiyon Spektrofotometresi ile belirlenmiştir (Kaçar 1995). Analiz sonuçlarının değerlendirilmesinde Viets ve Norwell (1973), Kuldeep ve Gupta (1988) tarafından önerilen kritik değerler esas alınmıştır. Bu değerler demir (Fe) için 4.5 ppm, bakır (Cu) için 0.2 ppm, çinko (Zn) için 0.48 ppm, mangan (Mn) için ise 14 ppm'dir. Ayçiçeği yetiştirilen alanlardan alman toprak örneklerinin pH değerleri 4.2-8.5 arasında değişmekle birlikte ortalama değer 6.7'dir. Topraklar tekstür açısından değerlendirildiğinde, genel olarak orta ve kaba bünyeli topraklar sınıfına girmekle birlikte hakim olan tekstür sınıfı "Killi tın" dır. Alınan toprak örneklerinin organik madde kapsamları "çok az" dan "orta" seviye arasında değişmekte ve Tekirdağ ili topraklarının büyük bir kısmını organik madde açısından "az" sınıfına giren topraklar oluşturmaktadır. Alınan toprak örneklerinin kireç kapsamları "az kireçli" ile "orta kireçli" arasında farklılaşmakta ve genel olarak bakıldığında, kireç kapsamı açısından "az kireçli" sınıfına girmektedir. Yapılan analizler sonucunda, Tekirdağ topraklarının %6.25 'inin yarayışlı demir kapsamı "noksan", %37.5'inin yarayışlı demir kapsamı "yeterli" ve %56.25'inin yarayışlı demir kapsamı "fazla" sınıfındadır. Tekirdağ topraklarından alman örneklerin hiçbirinde bakır noksanlığına rastlanmamıştır. Tekirdağ topraklarının %40.63 'inin yarayışlı çinko kapsamı "noksan", %59.37'sinin yarayışlı çinko kapsamı "yeterli" sınıfında yer almaktadır. Tekirdağ topraklarının %57.81 'inin yarayışlı mangan kapsamı "noksan", %31.25'inin yarayışlı mangan kapsamı "yeterli" ve %7.0'inin yarayışlı mangan kapsamı "fazla" sınıfındadır. VNitrik perklorik asit karışımı ile yakılarak ekstrakte edilen yaprak örneklerindeki Fe, Cu, Zn, Mn Atomik Absorbsiyon Spektrofotometresi ile belirlenmiştir (Kaçar 1972). Analiz sonuçlarının değerlendirilmesinde Robinson (1973), Merrien (1992) tarafından önerilen kritik değerler esas alınmıştır. Bu değerler demir (Fe) için 107.0 ppm, bakır (Cu) için 12.5 ppm, çinko (Zn) için 17.0 ppm, mangan (Mn) için ise 31.0 ppm'dir. Alınan bitki örneklerinin toplam demir (Fe) kapsamı değerlendirildiğinde, bitki örneklerinin %28.13'ünün "noksan" ve %71.87'sinin "yeterli" sınıfında olduğu belirlenmiştir. Toplam bakır (Cu) kapsamı olarak bitki örneklerinin tümü noksanlık sınırının üstündedir. Bitki örneklerinin toplam çinko (Zn) kapsamı incelendiğinde, bitki örneklerinin %39.06'smın "noksan" ve %60.94'ünün "yeterli" sınıfında olduğu saptanmıştır. Ayçiçeği bitki örneklerinin toplam mangan (Mn) kapsamına bakıldığında ise bitki örneklerinin %31.25'inin "noksan" ve %68.75'inin "yeterli" sınıfında olduğu saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: Ayçiçeği, Tekirdağ, Mikro Elementler, Fe, Cu, Zn, Mn. VI
SUMMARY In this study, determination of the status of micro elements (Fe, Cu, Zn, Mn) in the soils of Tekirdağ, on which sunflower is grown, is aimed. In order to perform this research, samples of this soils taken are processed with a soliton of 0.05 M DTPA + 0.1 M TEA + 0.01 M CaCl2 and quantities of Fe, Cu, Zn, Mn extracted are identified by using Atomic Absorption Spectrophotometer. (Kacar 1995). In evaluation of the results of the analysis, critical values recommended by Viets and Norvell (1973), Kuldeep ve Gupta (1988) are taken. These values are; for iron (Fe) 4.5 ppm, for copper (Cu) 0.2 ppm, for Zinc (Zn) 0.48 ppm, for manganese (Mn) 14 ppm. pH values of samples of soils that are taken from fields used to plant sunflower vary between 4.2-8.5 and average value is 6.7. If the soils are investigated due to the texture, generally, although they are classified as average and though body soils, "Clay loam" is the common texture type. Organic matters contents of samples of soils taken vary form "very few" to "average" and very big part of soils of Tekirdağ is classified as "few" due to the organic matter. Lime contents of samples of soils taken vary from "few limed" to "average limed" and generally soils of Tekirdağ are made of "few limed" soils due to the content of the lime. As a result of analysis performed, soils of Tekirdağ can be classified as 6.25% insufficient, 37.5% sufficient and 56.25% excessive due to the useful iron content. Abscense of cupper is not observed none of the samples of soils of Tekirdağ. Due to the useful zinc content 40.63% of soils are insufficient, 59.37% of soils are sufficient. Soils of Tekirdağ can be classified as 57.81% insufficient, 31.25 % sufficient and 7.0% excessive due to the useful manganese content. Fe, Cu, Zn, Mn in the leaves which were extracted by treat with nitric perchloric acid, is identified by using Atomic Absorption Spectrophotometer (Kacar 1995). In evaluation of the results of the analiysis, critical values recommended by Robinson VII(1973), Merrien (1992) are taken. The values are; for iron (Fe) 107.0 ppm, for copper (Cu) 12.5 ppm, for zinc (Zn) 17 ppm, for manganese (Mn) 3 1 ppm. When the total iron content of the plant samples are analyzed it is identified that 28.13% of plant samples can be classified as "insufficient" and 71.87% of plant samples can be classified as "sufficient". As the total copper content all of the plant samples are above the insufficient rate. When the total zinc (Zn) content of the plant samples are analyzed 39.06% of the plant samples can be classified as insufficient and 69.94% of the plant samples can be classified as sufficient. Having looked at the total mangan (Mn) content of the sunflower plant it is discovered that 31.25% of the samples are in the rate of insufficient and 68.75% of the samples are in the rate of sufficient. Key words: Sunflower, Tekirdağ, Micro Elements, Fe, Cu, Zn, Mn. VIII
SUMMARY In this study, determination of the status of micro elements (Fe, Cu, Zn, Mn) in the soils of Tekirdağ, on which sunflower is grown, is aimed. In order to perform this research, samples of this soils taken are processed with a soliton of 0.05 M DTPA + 0.1 M TEA + 0.01 M CaCl2 and quantities of Fe, Cu, Zn, Mn extracted are identified by using Atomic Absorption Spectrophotometer. (Kacar 1995). In evaluation of the results of the analysis, critical values recommended by Viets and Norvell (1973), Kuldeep ve Gupta (1988) are taken. These values are; for iron (Fe) 4.5 ppm, for copper (Cu) 0.2 ppm, for Zinc (Zn) 0.48 ppm, for manganese (Mn) 14 ppm. pH values of samples of soils that are taken from fields used to plant sunflower vary between 4.2-8.5 and average value is 6.7. If the soils are investigated due to the texture, generally, although they are classified as average and though body soils, "Clay loam" is the common texture type. Organic matters contents of samples of soils taken vary form "very few" to "average" and very big part of soils of Tekirdağ is classified as "few" due to the organic matter. Lime contents of samples of soils taken vary from "few limed" to "average limed" and generally soils of Tekirdağ are made of "few limed" soils due to the content of the lime. As a result of analysis performed, soils of Tekirdağ can be classified as 6.25% insufficient, 37.5% sufficient and 56.25% excessive due to the useful iron content. Abscense of cupper is not observed none of the samples of soils of Tekirdağ. Due to the useful zinc content 40.63% of soils are insufficient, 59.37% of soils are sufficient. Soils of Tekirdağ can be classified as 57.81% insufficient, 31.25 % sufficient and 7.0% excessive due to the useful manganese content. Fe, Cu, Zn, Mn in the leaves which were extracted by treat with nitric perchloric acid, is identified by using Atomic Absorption Spectrophotometer (Kacar 1995). In evaluation of the results of the analiysis, critical values recommended by Robinson VII(1973), Merrien (1992) are taken. The values are; for iron (Fe) 107.0 ppm, for copper (Cu) 12.5 ppm, for zinc (Zn) 17 ppm, for manganese (Mn) 3 1 ppm. When the total iron content of the plant samples are analyzed it is identified that 28.13% of plant samples can be classified as "insufficient" and 71.87% of plant samples can be classified as "sufficient". As the total copper content all of the plant samples are above the insufficient rate. When the total zinc (Zn) content of the plant samples are analyzed 39.06% of the plant samples can be classified as insufficient and 69.94% of the plant samples can be classified as sufficient. Having looked at the total mangan (Mn) content of the sunflower plant it is discovered that 31.25% of the samples are in the rate of insufficient and 68.75% of the samples are in the rate of sufficient. Key words: Sunflower, Tekirdağ, Micro Elements, Fe, Cu, Zn, Mn. VIII
Açıklama
Yüksek Lisans
Anahtar Kelimeler
Ziraat, Agriculture
