Marmara bölgesi Blacus Nees (HYM.:Braconıdae:Blacınae) türlerinin taksonomik ve faunistik yönden araştırılması
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2003
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Marmara Bölgesi Blacus türlerinin faunistik ve taksonomik yönden değerlendirildiği bu araştırma 2000-2002 yılları arasında sürdürülmüştür. Ayrıca 1987-1999 yılları arasında toplanan materyalin de değerlendirildiği araştırmada toplam 137 lokalitede çalışılmış Blacus cinsinin Blacus altcinsine ait sekiz tür, Ganychorus altcinsine ait dört tür ve Hysterobolus altcinsine ait bir tür olmak üzere toplam 13 tür tespit edilmiştir. Saptanan türlerden; Blacus (Blacus) errans (Nees), B.(B.) hastatus Haliday, B.(B.) interstitialis Ruthe, B.(B.) leptostigma Ruthe, B.(B.) rufescens Ruthe, B.(B.) stelfoxi Haeselbarth, B.(Ganychorus) armatulus Ruthe, B.(G.) diversicornis (Nees), B.(G.) maculipes Wesmael, B.(Hysterobolus) nixoni Haeselbarth Türkiye için ilk kayıttır. Yapılan bu araştırmada Türkiye'de daha önce beş olan Blacus tür sayısı yeni kayıtlarla 17'e çıkarılmıştır. Ayrıca bilinen türlere ait yeni kayıtlarla da bu türlerin bölgedeki dağılım sınırları genişletilmiştir. Marmara Bölgesi'nde oldukça sık rastlanılan, Kuzey Amerika'dan doğuya doğru tüm Avrupa ve Kuzey Asya'ya kadar dağılım gösteren B.(G.) ruficornis türünün bireylerinde renklenme, skulptur, anten segment sayısı ve vücut uzunluğu bakımından varyasyonlar tespit edilmiştir. Bölge'de sık rastlanan diğer bir tür B.(G.) maculipes'tir. Haeselbarth'ın Haziran-Ekim ayları arasında bulunabildiğini belirttiği bu türe çalışmamızda Mayıs ayında da rastlanmıştır. Araştırma bölgesinde çeşitli habitatlarda bulunan ve geniş dağılım gösterdikleri belirlenen bu iki tür, bölgenin farklı bitki örtüsü içeren coğrafik yapısı dikkate alındığında habitat tercihleri bakımından geniş toleranslı türler olarak kabul edilmiştir. Tespit edilen Blacus türlerinin altcins olarak incelendikleri kategorik seviyelerde doğru olarak bulunup bulunmadıklarını belirleme ve cinsin Palearktik bölge türleri arasındaki filogenetik ilişkilerini saptama amaçlı altı set kladistik analiz yapılmıştır. 50 Palearktik bölge taksonunun değerlendirildiği analizlerde 60 morfolojik karakter değerlendirilmiştir. Yapılan analizlerde Neoblacus altcinsi monofiletik olarak tespit edilmiştir. Analizde incelenen diğer Palearktik altcinslerinden oldukça uzak konumlanan Neoblacus atasal stok olarak ortaya çıkmıştır. Analiz çalışmalarında Blacus, Ganychorus ve Hysterobolus monofiletik olarak tespit edilememiştir. Bu verilerin doğrultusunda altcinslerin taksonomik pozisyonlarının problemli olduğu ve ileride bu altcinslerin tüm türlerine göre bir kladistik çalışmanın yapılması gerektiği kanısına varılmıştır. Araştırma sırasında ısrarlı bir şekilde yakın akraba oldukları gözlenen tür grupları ortaya çıkmıştır. Bu gruplar; a) canariensis+modestus; b) soykai+leptostigma; c) kaszabi+ ambulans tür gruplarıdır. Blacus cinsinin tüm türlerini içeren, biyolojik ve moleküler verilerin de kullanılmasıyla yapılacak bir çalışma taksonlar arasındaki ilişkilerin doğal bir sınıflandırmaya yansıtılmasını mümkün kılacaktır. Yaptığımız filogenetik çalışma kapsamında elde edilen veriler ileride yapılabilecek böyle bir çalışmaya kaynak oluşturacaktır. Anahtar kelimeler:Marmara Bölgesi, taksonomi, filogeni, fauna, Blacinae, Blacus. SUMMARY This study, by which faunistic and taxonomic characters of Blacus species in Marmara Region were evaluated, was carried on between 2000 and 2002 in 137 localities. Samples collected between the years 1987 and 1999 were also included. A total of 13 species were identified, eight species belonging to subgenus Blacus, four to subgenus Ganychorus, and one to subgenus Hysterobolus, respectively. Of these, Blacus (Blacus) errans (Nees), B. (B) hastatus Haliday, B. (B) interstitialis Ruthe, B. (B) leptostigma Ruthe, B. (B) rufescens Ruthe, B. (B) stelfoxi Haeselbarth, B. (Ganychorus) armatulus Ruthe, B. (G.) diversicornis (Nees), B. (G.) maculipes Wesmael, B. (Hysterobolus) nixoni Haeselbarth are new records for Turkey. By adding these new records, the number of Blacus species in Turkey has been raised from five to 17. Furthermore, distribution ranges of these species were also extended throughout the region. Variations with respect to coloration, sculpturation, number of antennal segments and body lengths were found in B. (G.) ruficornis whose individuals are common in Marmara Region and that have a distribution range from North America towards east including Europe and North Asia. Another common species in the region is B. (G.) maculipes. This species was also seen in May in our study although Haeselbarth reported that this species is active from June until October. Taking into account the geographic nature of the region consisting of different vegetation, these two species, showing wide range distribution in the research area, have been considered to be eurytolerant in terms of their habitat preference. Six sets of cladistic analysis were constructed in order to determine whether or not the identified Blacus species were accurately placed into the categoric levels where they had been examined as subgenus, and to determine the phylogenetic relationships among Palearctic species of the genus. Sixty morphological characters were examined in these analysis in which 50 Palearctic taxa had been evaluated. Subgenus Neoblacus were determined to be monophyletic. This subspecies, placed quite far from the other Palearctic subgenus studied, appeared to be the ancestral stock. Blacus, Ganychorus and Hysterolobus were not found to be monophyletic. In the light of these data, it was concluded that taxonomic positions of the subgenus are problematic and a further cladistic analysis is needed including all species of the subgenus. During the study species groups that appeared to be insistently close relatives were found; these are a) canariensis + modestus; b) soykai + leptostigma c) kaszabi + ambulans species groups. Biological and molecular data including all species of Blacus are needed to reflect the relationships among taxa into a natural classification. Data obtained in our phylogenetic study will be a source for such a future study. Key words: Marmara Region, taxonomy, phylogeny, fauna, Blacinae, Blacus
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Biyoloji, Böcekbilimi
