Yazar "Tuncer, Alev" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Normal diyet ve metiyoninden zengin diyetle beslenen sıçanlarda serum asimetrik dimetil arginin (adma) düzeyleri üzerine vitamin e, vitamin c, vitamin b6 ve folik asidin etkileri
    (2008) Tuncer, Alev; Karadağ, Ç.Hakan
    Çalışmamızda vitamin E, vitamin C, folik asit ve B6 vitamininin normal diyet ve metiyoninden zengin diyetle beslenen sıçanlarda serum asimetrik dimetil arginin düzeyi üzerine etkilerini saptamaya çalıştık. Çalışmada 2 aylık 100 adet Wistar sıçan her grupta 10 sıçan bulunan 10 gruba ayrıldı. Sıçanlara 5 hafta süreyle normal diyet uygulandı, ilk 5 gruba metiyonin yüklemesi yapılmazken, diğer 5 gruptaki sıçanlara metiyonin yüklemesi (1 g/kg) içme suyuna eklemek suretiyle yapıldı. Ağırlık ölçümleri çalışmanın birinci günü ve dördüncü haftasında yapıldı. Gruplar arasında ağırlık açısından anlamlı bir farklılık gözlemlenmedi. Serum fizyolojik, vitamin E (2 mg/kg/gün), C (250 mg/kg/gün), B6 (5 mg/kg/gün) ve folik asit (4 mg/kg/gün) hem normal hem metiyoninden zengin diyet uygulanan gruplara bir hafta süreyle intraperitonal olarak uygulandı. Oral metiyonin yüklemesi plazma homosistein düzeylerini artırırken (%70,3; p<0.05), plazma ADMA, SDMA ve L-arginin düzeylerini etkilemedi. Metiyonin yüklemesinin yaptığı plazma homosistein düzeyi artışı folik asit (%45,9; p<0,05), vitamin B6 (%34,0; p<0,05) ve vitamin C (%34,3; p<0,05) ile istatistiksel anlamlı derecede azaldı. Buna karşılık vitamin E plazma homosistein düzeyleri üzerine anlamlı bir etki oluşturmadı. Sonuç olarak; oral metiyonin yüklemesi plazma homosistein düzeylerinde bir artışa yol açarken, plazma ADMA, SDMA ve L-arginin düzeylerini etkilememektedir. Metiyonin yüklemesinin yaptığı plazma homosistein düzeyi artışını folik asit, vitamin B6 ve vitamin C azaltmakta, vitamin E etkilemektedir. Anahtar kelimeler: Asimetrikdimetil arginin, homosistein, metiyonin, vitamin E, vitamin C, vitamin B6, folik asit, sıçan
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Zaman aşımında ilaç aktivitesindeki değişikliklerin LD50 tayin yöntemiyle araştırılması
    (Trakya Üniversitesi, 2002) Tuncer, Alev; Dökmeci, İsmet
    TÜRKÇE ÖZET Toksisite testleri bir kimyasalın vücuda alınmasından sonra meydana gelen olayları incelemektedir. Akut toksisite testlerinin en yaygın olanı LD50'dir. LD50 ya da lethal doz 50 bir deney hayvan grubunun yüzde ellisini öldürebilen bir maddenin tek bir dozunun istatistiki olarak değerlendirilmesidir. Bu çalışmanın amacı; uzun süre kullanılmayan ilaçların aktivitelerinde herhangi bir değişiklik olup olmadığının tanımlanmasıdır. Deneylerimizde LD50 tayin testlerinden biri olan Litchfield Wilcoxon yöntemi kullanılmıştır. Deneyimizde herbir ilaç için 5 grup ve her grupta 10 adet Wistar albino 20±6gr ağırlığında dişi ve erkek fareler kullanıldı. İlaçlar intraperitonal olarak sabahleyin enjekte edilmiş ve 48 saat içinde gözlenen ölümler LD50 değerlendirme kapsamına alınmıştır. Deneylerimizde kullandığımız ilaçlar sırasıyla metamizol sodyum, papaverin HC1, verapamil, diazepam ve trimetobenzamid'tir. Bu ilaçlardan verapamil en az aktivite kaybına uğrayan preparat olurken en fazla aktivite kaybına uğrayan preparat ise diazepam' dır. Bu çalışmada ilaçların zaman aşımında çeşitli faktörlerin de etkisiyle aktivite kaybettikleri sonucuna varılmıştır. Anahtar kelimeler= zaman aşımı, LD50, Litchfield Wilcoxon