Yazar "Mirik, Mustafa" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Amasya ve Tokat illerinde yumuşak çekirdekli meyve ağaçlarındaki ateş yanıklığı (erwinia amylovora (burrill) winslow et al.) hastalığının aygınlık oranı, duyarlı ve dayanıklı çeşitlerin tespiti
    (Trakya Üniversitesi, 2000) Mirik, Mustafa; Çıtır, Ahmet
    IX ÖZET AMASYA VE TOKAT İLLERİNDE YUMUŞAK ÇEKİRDEKLİ MEYVE AĞAÇLARINDA Kİ ATEŞ YANIKLIĞI (Erwinia amylovora (Burrill) Winslow et al.) HASTALIĞININ YAYGINLIK ORANI, DUYARLI VE DAYANIKLI ÇEŞİTLERİN TESPİTİ Bu araştırma, Amasya ve Tokat illerinde yumuşak çekirdekli meyve ağaçlarında görülen ateş yanıklığı {Erwinia amylovora (Burrill) Winslow et al.) hastalığının etmeninin tamlanması, yaygınlık durumu ve dayamklı çeşitlerin saptanması amacıyla yapılmıştır. Bölgede yetiştirilen yumuşak çekirdekli meyve ağaçlarında ateş yanıklığı hastalığının karakteristik belirtileri görülmüştür. Ateş yanıklığı ile bulaşık olan yumuşak çekirdekli meyve ağaçlarından örnekler alınarak, bunlardan İaboratuvar koşullarında hastalık etmeninin izolasyonu yapılmıştır. Elde edilen patojen bakteri izolatlarının tamlama çalışmaları yapılarak bunlar içerisinden 14 E. amylovora türüne ait izolatın ayırımı yapılmıştır. Ateş yanıklığının hastalık yoğunluğu, Amasya'da % 8.9 ve Tokat'ta % 14.4 oranlarında, yaygınlık oranları ise sırası ile % 68 ve % 71 olarak tespit edilmiştir. Çalışma alam içerisinde sadece Amasya'nın Gümüşhacıköy ve Hamamözü bölgelerinde ateş yanıklığına rastlanmamıştır.X Arazi çalışmalarında, Amasya'da yetiştirilen armut çeşitlerinden Santa Maria ve M^iüiams en hassas çeşitler olarak göze çarpmakta ve bunları Mustafabey, Akça ve Ankara armut çeşitleri takip etmektedir. En dayanıklı çeşidin Keklik çeşidi olduğu saptanmıştır. Araştırma bölgesinde yetiştirilen ayva çeşitlerinden Eşme ve Ekmek ayva çeşitleri hastalığa karşı duyarlı olarak gözlenmiştir. Bölgede yetiştirilen elma çeşitlerinden Golden Delicious ve Starking Delicious ateş yanıklığına diğerlerine göre daha dayanıklı bulunmuş, bu çeşitleri Misket takip etmiştir. Fakat yerel Yaz Elması (Alyanak) ile Stark Earliest çeşitleri hastalığa çok duyarlı bulunmuştur. Tokat'ta yetiştirilen armut çeşitlerinden Williams, Santa Maria ve Akça armut çeşitleri hastalığa karşı en hassas çeşitler olarak göze çarpmakta, bunları Mustafabey ve Ankara armut çeşitleri takip etmektedir. En dayanıklı çeşit olarak Gyaver olarak adlandırılan Keiffer çeşidi görülmüştür. Tokat'ta yetiştirilen ayva çeşitleri; Eşme, Ekmek ve Limon atel yanıklığına karşı oldukça duyarlı varyeteler olarak görülmüştür. Yetiştirilen elma çeşitlerinden Golden Delicious ve Starking Delicious, hastalığa karşı diğerlerinden daha dayanıklıdır. Bunları Misket çeşidi takip etmektedir. Fakat Yaz Siması ile Stark Earliest çeşitleri Tokat'ta da hastalığa karşı duyarlı olarak saptanmışlardır. Anahtar Kelime: Ateş yanıklığı, Dayanıklı, Duyarlı, Yumuşak Çekirdekli Meyveler
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Tohumla ve toprakla taşınan funguslar ile soğan arasındaki patojen konukçu ilişkilerinde bazı bitki ekstraktları ve kompostlarının rolü
    (2000) Özer, Nuray; Kaçar, Özlem; Çıtır, Ahmet; Mirik, Mustafa
    Bu çalışmada, adaçayı (Salvia officinalis L ), melissa (Melissa officinalis L. ) kekik (Origanum sp. ), nane (Mentha piperita L.) ile sarımsak yumrularından (Allium sativum L.), ayçiçeği (Helianthus annuus L.) ve yonca (Medicago saüva L) saplarından hazırlanmış korripostlardan elde edilen ekstraktlarm soğanda (Allium cepa L.) patojen olan Aspergillus. niger v. Tiegh. vé Fusarium oxysporum Schi, üzerine etkinlikleri in vitro, in vivo ve tarla koşullarında araştırılmıştır. In vitro denemelerde ekstraktlarm 5 farklı dozda (%1.25, %2.5, %5, %10 ve %20), fungusların koloni gelişimine ve spor çimlenmesine etkinlikleri belirlenmiş, etkili bulunan ekstraktlarm fungusun tohum enfeksiyonuna, enzim ve izoenzim aktivitesine etkileri değerlendirilmiştir. Ekstraktlarm tümü F. oxysporum 'un, sarımsak, ayçiçeği kompostu ve yonca kompostu ekstraktları A. niger'm miselial koloni gelişimini ve spor çimlenmesini özellikle % 10 ve 20 dozlarında engellemişlerdir. Melissa dışındaki tıbbi bitkilerin uçucu yağları etmenlerin misel gelişimlerini % 45 ila % 93 arasında değişen oranlarda engellemişlerdir. Sarımsak yumru ekstraktı % 10 dozunda her iki etmenin sıvı kültürde Poligalakturonaz (PG), Pektin Metil Galakturonaz (PMG), Pektin Liyaz (PNL) ve Pektat Liyaz (PL) enzim ve izoenzim aktivitesini azaltmış, tohum enfeksiyonunu önlemiş, enfekteli tohumlardaki enzim aktivitesini engellemiştir. Aynı kriterler yönünden yonca kompostu % 10 dozunda sadece A. niger üzerine, kekik (% 10) sadece F. oxysporum üzerine etkili bulunmuştur. In vivo testlerde patojenler hem tohuma hem toprağa inokule edilmiş, ekstraktlar tohuma uygulanmıştır. Sarımsak ekstraktı uygulaması en iyi etkiyi göstererek, her iki etmen tarafından oluşturulan hastalık oranını ve enfekteli yumrulardaki PL enzim aktivitesini azaltmıştır. Bu ekstrakt etmenlerle doğal olarak bulaşık iki farklı yerde yürütülen tarla denemeleri sonucunda % 57 ve % 61.9 oranında etkili olmuştur.