Öztürk, Duygu ÇiftetepeDağdeviren, Hamdi Nezih2024-06-122024-06-1220182147-31612147-3404https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/311212https://hdl.handle.net/20.500.14551/13992Hekimlik, insanın var oluşu ile başlayan ve insanlara sağlıkları ile ilgili yardımcı olabilmek için onlarla devamlı iletişim halinde bulunulması gereken önemli bir meslek grubudur. Hekimlerin hastalarını etkin dinleyen, etkili konuşan, aralarındaki iletişime engel olabilecek her türlü durumu ortadan kaldıran iletişim tekniklerine sahip olması beklenir. İletişimin doğuştan kazanılan bir yetenek olmayıp, süreç içerisinde kazanılan ve geliştirilebilen teknikler bütünü olması önemini arttırır. Hekim ile hastası arasındaki ilişki zaman içerisinde, hekimin talimatlarının hasta tarafından sorgusuz uygulandığı doktor merkezli yaklaşımdan uzaklaşarak, şikayetleri hakkında birçok kaynaktan, teknolojik imkanlardan faydalanarak bilgiler edinen ve muhtemel hastalığıyla ilgili kendisine yol gösterilmesini bekleyen hasta profiline doğru bir gelişim yaşamaktadır. Hekimlik pratiğinde etkili iletişimin önemi her geçen gün artmaktadır. Bu durumda hekimlerin gerek hizmet içi eğitimlerle, gerekse kişisel olarak etkili iletişim becerilerini geliştirmesi önem kazanmıştır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessReview Article724146311212