Eren, Tamer2021-11-202021-11-2020152147-0308https://dergipark.org.tr/tr/pub/tujes/issue/21546/231059https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/201000https://hdl.handle.net/20.500.14551/7604In traditional scheduling problems, most literature assumes that the processing time of a job is fixed. However, there are many situations where the processing time of a job depends on the starting time or the position of the job in a sequence. In such situations, the actual processing time of a job may be more or less than its normal processing time if it is scheduled later. This phenomenon is known as the ‘‘learning effect’’. In this study, we introduce a exponential sum-of-logarithm-processingtimes based learning effect into a single-machine scheduling problem. We consider the following objective function minimize maximum lateness subject to the number of tardy jobs A non-linear programming model are developed for problem. Also the model is tested on an exampleÇizelgeleme literatürünün çoğunda işlerin işlem zamanları sabit kabul edilmiştir. Ancak işlerin işlem zamanlarında, başlama zamanı veya pozisyonuna bağlı olarak azalma görülebilmektedir. Bu olgu literatürde öğrenme etkisi olarak bilinmektedir. Bu çalışmada üssel işlem zaman taban toplamlı öğrenme etkili tek makineli çizelgeleme problemi ele alınacaktır. Ele alınan problemlerin amaç fonksiyonu geciken iş sayısı kısıtı altında maksimum gecikmeyi minimize etmektir. Problemi çözmek için doğrusal-olmayan programlama modeli geliştirilmiştir. Geliştirilen model örnek üzerinde uygulanmıştır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessSingle machine schedulingbicriteriaexponential sum-of-logarithm-processing-times based learning effectnumber of tardymaximum latenessTek makineli çizelgelemeiki ölçütüssel işlem zaman taban toplamlı öğrenme etkisigeciken iş sayısımaksimum gecikmeArticle14299104231059