Karabay, OğuzOtkun, Ali MetinAkata, FilizKarlıkaya, CelalTuğrul, MuratDündar, Volkan2024-06-122024-06-1219991011-6516https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/7681https://hdl.handle.net/20.500.14551/15844Bu çalışmada Trakya Bölgesi'nde Verem Savaş Dispanserleri'ne kayıtlı olgulardan izole edilen Mycobacterium tuberculosis izolatlarında NCCLS M24-T standartlarına göre direnç testleri yapılması ve dirençli olgularda risk faktörlerinin saptanması amaçlanmıştır. Çalışmaya alınan 214 M. tuberculosis izolatından 105'i (% 49.1) en az bir ilaca, 62'si (% 29.0) birden fazla ilaca dirençli bulunmuştur. Streptomisin (SM)'e % 29.0, izoniazit (INH)'e % 27.1, rifampin (RIF)'e % 21.5, etambutol (EMB)'e % 10.3 toplam direnç saptanmıştır. INH, RIF, SM, EMB ve INH+RIF' e karşı birincil direnç sırasıyla % 15.3, % 8.5, % 11.0, % 3.4 ve % 2.5; ikincil direnç % 41.7, % 37.5, %51.0, % 18.8ve % 22.9 olarak saptanmıştır (tümü için p < 0.05). Aşamalı lojistik regresyon yöntemi ile daha önce uygulanan tüberküloz tedavisine uyumsuzluk (Exp(B)=15.43, % 95 Güven Aralığı [GA₉₅]=4.16-56.70] ve uygunsuz tedavi rejimi [Exp(B)=10.54, GA₉₅=2.66-49.80] direnç gelişimini etkileyen bağımsız risk faktörleri olarak bulunmuştur. Sonuç olarak, yüksek direnç hızları nedeniyle Trakya Bölgesi'nde antitüberküloz tedavi en az dört birincil ilaçla başlanmalı, önce-sinde kültür alınarak direnç testlerine göre düzenlenmeli, doğrudan gözlem altında verilmeli ve bu konuda uzmanlaşmış hekimler tarafından yapılmalı, tedaviyi yapacak hekimlerin eğitimi ve bu eğitimin kontrolü standardize edilmelidir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessOther13143507681