Taş, Seda2021-11-202021-11-2020171305-77662587-2451https://dergipark.org.tr/tr/pub/trakyasobed/issue/30919/335662https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/336926https://hdl.handle.net/20.500.14551/6936Türk yazınınınusta kalemi Orhan Kemal, uzun anlatı biçiminde 1954 yılında yazmış olduğu 72. Koğuş adlı eserinde hapishane ortamıve mahkûmlar arasındaki ilişkiler aracılığıyla pek çok insanlık durumunugerçekçi ve yalın bir üslupla anlatır. Yazarın dili yoksullukla veeğitimsizlikle boğuşan yaşamların dili, var olma serüveninin bir anlatısıdır.Hırsızlık ve cinayet gibi çeşitli suçlardan bir araya gelen suçluların söylemi,umutsuzlukla yaşamaya çalışan ve insani vasıflarını yitirenlerinbetimlemesidir. Eser yoğunluklu olarak argo, deyim ve atasözü gibi kalıplaşmışdil birimleri ve kültürel ifadelerle bezenir ve gerçekçi bir anlatı niteliğinebürünür. Böyle zengin bir anlatının çeviri sürecinde çeşitli zorluklarındoğması da olasıdır. Bu çalışmada, kaynak ve The Prisoners adlı erek metinde yer alan deyimler karşılıklı olarakele alınmaktadır. Kuramsal çerçevede öncelikle çeviribilim araştırmacısı MonaBaker’in (1992/2006) deyimlerin çevirisi ile ilgili önerdiği stratejileredeğinilmektedir. Bu bölümde deyimlerin çevirisindeki zorluklar vurgulanırkenkullanılabilecek çeviri stratejilerine de detaylı olarak yer verilmektedir.Daha sonra “çevirmenin sesine” (Theo Hermans, 1996) kulak verilerek çevirmeninkendi söylemi veya anlatımıyla metinde varlığına ilişkin izlereodaklanılmaktadır. Yapılan incelemeler sonucunda, çevirmenin hangi stratejilerikullanma yönünde kararlar aldığına ilişkin değerlendirmelerde bulunulmakta veçeviri pratiğinin betimlenmesi amaçlanmaktadır. Ayrıca çevirmen kararlarıışığında, yazarının sesinin yanında çevirmenin kendi sesini çeviri metindeduyurduğuna dikkat çekilmekte ve böylelikle metnin yeniden anlatanı olupolamayacağı tartışmaya açılmaktadır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessOrhan KemalDeyim ÇevirisiÇeviri StratejileriÇevirmen SesiMetnin Yeniden Anlatanı Olarak ÇevirmenArticle191247259335662