Güzel, AhmetKarasalihoğlu, Serap TevhideKüçükuğurluoğlu, Yasemin2024-06-122024-06-1220071306-696X1307-7945https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/71132https://hdl.handle.net/20.500.14551/15300AMAÇ Bu yazıda çocuk acil ünitemize gelen düşmeye bağlı travma olgularını değerlendirmeyi amaçladık. GEREÇ VE YÖNTEM Çocuk acil ünitemize düşme şikayeti ile gelen 161 olgu (100 erkek [%62,1], 61 kız [%37,9]) geriye dönük olarak incelendi. Olgular yaş, cinsiyet, başvuru şekli, düşme şekli ve yükseklikleri, yaralanma tipi, radyolojik bulgular ve yatış oranları açısından değerlendirildi. BULGULAR Başvuran 161 olgunun yaş ortalaması 4,29±3,33 yıl ve düşme yüksekliği ortalaması ise 135±95 santimetre idi. Sık görülen düşme nedenleri ev eşyaları (%35,4), merdiven (%17,4) ve balkon ile pencere (%11,2) idi. Yaralanmaların çoğu %84,4 ile kafa, %72,7 ile yumuşak doku ve %37,9 ile ekstremite travmaları idi. Olguların 30’u (%18,6) yatırılırken, 112’si (%69,6) ayaktan tedavi görmüş ve %11,8’i ise acil servisten kendi isteğiyle ayrılmıştı. SONUÇ Çocukluk çağında düşmeye bağlı yaralanmalar genellikle ev içinde meydana gelirken sık görülen travma tipi ise kafa travmasıdır. Çocukluk çağında düşmeye bağlı yaralanmaları azaltmak için düşme nedenleri hakkında ailelerin eğitimi ve önleyici tedbirlerin artırılması gibi önlemler alınmalıdır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle13321121671132