Alparslan, Ömer OkanÖztora, Serdar2024-05-132024-05-1320212021https://hdl.handle.net/20.500.14551/8861Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinde egzersizde benlik sunumu düzeylerini incelemek ve egersizde benlik sunumu düzeylerini etkileyen faktörleri tespit etmektir. Çalışmanın örneklemini Trakya Üniversitesinde okuyan 859 öğrenci oluşturmuştur. Veriler 57 sorudan oluşan bir anketle toplanmıştır. Anketin içinde sosyodemografik soruların yanında fiziksel aktivite düzeyini ölçen 7 soruluk bir ölçek ve egzersizde benlik sunumunu ölçen 18 soruluk bir ölçek bulunmaktadır. Çalışmamıza katılanların 516?ini kadın (%58,2), 343?unu erkek (%42,2) öğrenciler oluşturuyordu. Katılımcıların yaş ortalaması 20,81±2,27 yıl olarak saptandı. Erkek katılımcıların beden kitle indeksi ortalaması 24,28 ± 3,38 iken kadın katılımcıların beden kitle indeksi ortalaması 22,02 ± 3,74 olarak tespit edildi. Katılımcıların beden kitle indekslerine göre %66,7? i normal kilolu, %18,7?si fazla kilolu, %9,9?u zayıf, %4,7?sinin obez olduğu görüldü. Çalışmaya katılan öğrencilerin %85?i egzersiz sıklığını arttırmak istemesine rağmen bu öğrenciler fiziksel aktivite düzeylerine göre sınıflandırıldığında %66,2?sinin aktif, %26,1?inin minimal aktif, %8?inin ise inaktif olduğu tespit edildi. Erkek cinsiyette olan ve beden kitle indeksi yüksek olan öğrencilerin hem fiziksel aktivite düzeylerinin hem de egzersizde benlik sunumlarının daha fazla olduğu görüldü. Öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyleri, üniversitede bulundukları sınıf, okula ulaşım şekilleri ve yaşadıkları yer ile benlik sunumları arasında istatistiksel bir ilişki saptanmadı. Egzersiz tiplerinin benlik sunumları ile ilişkileri incelendiğinde futbol, yürüyüş, koşu, atletizm, dans, vücut geliştirme, fitness, raketli sporlar, su sporları ile uğraşan öğrencilerin egzersizde benlik sunumlarının uğraşmayanlara göre daha yüksek olduğu görüldü. Çalışmamızdan elde edilen sonuçlar değerlendirildiğinde, üniversite öğrencilerinde egzersizde benlik sunumunun cinsiyet, egzersiz tipi, beden kitle indeksi gibi faktörlerden etkilendiği görülmektedir. Öğrenciler fiziksel aktivite düzeylerini arttırmak istemelerine rağmen fiziksel aktivite düzeyleri yetersiz kalmaktadır. Öğrencileri hareketli ve sağlıklı bir yaşama götürecek bir yol çizilmesi gerekmektedir. Bu yolu çizmek doğru sağlık politikalarına bağlı olduğu gibi 1. Basamak hekimlerinin sorunu ele alış şekilleriyle de ilgilidir. Aile hekimleri genç nüfusu egzersize teşvik etmeye çalışırken benlik sunumunu tetikleyici öğeleri de göz önünde bulundurarak kapsayıcı ve mantıklı bir yol izlemelidir.The aim of this study is to examine the self-presentation levels of university students in exercise and to determine the factors affecting the self-presentation levels in exercise. The sample of the study consisted of 859 students studying at Trakya University. The data were collected through a questionnaire consisting of 57 questions. In addition to sociodemographic questions, the questionnaire includes a 7-question scale measuring physical activity level and an 18-question scale measuring self-presentation in exercise. Of the participants in our study, 511 (59.9%) were female and 339 (39.9%) were male students. The mean age of the participants was 20.81±2.27 years. While the mean body mass index of male participants was 24.28 ± 3.38, the mean body mass index of female participants was 22.02 ± 3.74. According to the body mass index of the participants, 66.7% were normal weight, 18.7% were overweight, 9.9% were underweight and 4.7% were obese. Although 85% of the students participating in the study wanted to increase the frequency of exercise, when these students were classified according to their physical activity levels, it was found that 66.2% were active, 26.1% were minimally active, and 8% were inactive. It was observed that both the physical activity levels and self-presentations of the students who were male and had a high body mass index were higher. No statistical correlation was found between students' physical activity levels, their class at the university, their way of transportation to school, and their place of residence and self-presentations. When the relationships between exercise types and self-presentations were examined, it was seen that students who were engaged in football, walking, running, athletics, dance, bodybuilding, fitness, racquet sports, water sports had higher self-presentations in exercise than those who did not. When the results obtained from our study are evaluated, it is seen that selfpresentation in exercise in university students is affected by factors such as gender, exercise type, and body mass index. Although students want to increase their physical activity levels, their physical activity levels are insufficient. It is necessary to draw a path that will lead students to an active and healthy life. Drawing this path depends not only on the right health policies, but also on the way 1st level physicians deal with the problem. While trying to encourage the young population to exercise, family physicians should follow an inclusive and logical path by considering the triggers of self-presentation.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessEgzersizde benlik sunumuFiziksel aktiviteAile hekimliğiSelf presentationPhysical activityFamily medicineSpecialist Thesis696044