Akciğer kanserinde karşı akciğer parankim metastazını predikte eden faktörlerin pet/bt ile incelenmesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Trakya Üniversitesi, Tıp Fakültesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmada Florodeoksiglukoz Pozitron Emisyon Tomogrofisi/Bilgisayarlı Tomografi verileri ile karşı akciğer parankim metastazında etkili olan ve metastazı predikte etmemize yardımcı olacak bulguları değerlendirmeyi amaçladık. Retrospektif olarak gerçekleştirilen çalışmamıza, etik kurul onamı alınmış ve hastanemizde klavuzlara uygun şekilde Florodeoksiglukoz Pozitron Emisyon Tomogrofisi/Bilgisayarlı Tomografi çekimi yapılmış akciğer kanseri tanılı 225 hasta dahil edilmiştir. Çalışmaya dahil edilen hastaların takip verileri ve görüntüleri üzerinden kontralateral metastazı doğrulanmış, Florodeoksiglukoz Pozitron Emisyon Tomogrofisi/Bilgisayarlı Tomografi görüntülerinden lezyon ve hastalık yaygınlığına dair veriler, kantitatif parametreler eşliğinde değerlendirilmiştir. Hastaların takip ve ölüm verilerine hastane bilgi sistemi aracılığıyla ulaşılmıştır. İstatistiksel analiz sonucunda karşı akciğer parankim metastazını predikte eden faktörlere baktığımızda; primer tümörle aynı lobta satellit nodül bulunması, yine aynı akciğerde diğer loblarda metastatik nodül bulunması karşı akciğer parankim metastazı saptanan grupta kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur (sırasıyla p=0,007; p<0,001). Bu durum yayılımın aynı lobta satellit nodül, aynı akciğer diğer lob/loblarda nodül ve karşı akciğer şeklinde olabileceğini göstermektedir. Ayrıca; plevral metastaz bulunması (p=0,003) ve plevral efüzyon varlığı karşı akciğer parankim metastazı grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur (p=0,036). Bu sonuca göre; tümör hücrelerinin akciğer içi lenfatikler aracılığıyla plevraya uzanması ve plevra aracılığıyla karşıya geçişi, karşı akciğer parankim metastazı oluşumunun esas mekanizması olabilir. Çalşıma sonuçlarına göre primer tümörün nekrotik özellik göstermemesi, takipte karşı akciğer parankimine metastaz riskini 3,326 kat arttırmaktadır. Karşı akciğer parankimi salgıladığı faktörlerle, plevra aracılığıyla kendisine ulaşan tümör hücrelerini nekroza uğratır ve karşı akciğer parankimine yayılımı önler. Dolasıyla primer tümörün nekroza yatkılığı karşı akciğer parankimine yayılımı zorlaştıran bir faktör olabilir. Sonuç olarak karşı akciğer parankim metastazını predikte etmede en önemli faktörlerden birinin akciğer içi yayılımı gösteren ipsilateral nodüller olduğunu; plevral metastaz ve buna bağlı efüzyon varlığının karşı akciğere geçişte önemli bir rol oynadığını düşünmekteyiz. Tüm bu bulguları değerlendirmede Florodeoksiglukoz Pozitron Emisyon Tomogrofisi/Bilgisayarlı Tomografi’nin tüm vücut görüntüleme ve hastalığa global bir yaklaşımla katkı sağladığını düşünüyoruz.
In this study, we evaluated contralateral lung paranchyma metastasis, its causes and predictive factors in lung cancer using Fluorodeoxyglucose Positron Emission Tomography/Computed Tomography findings. Ethics committee approval was obtained in our retrospective study, and 225 patients who diagnosed lung cancer and underwent Fluorodeoxyglucose Positron Emission Tomography/Computed Tomography in our department were included in this study. In all patients contralateral metastasis was confirmed on the follow-up data and images of the patients. As a result of statistical analysis, presence of satellite nodules in the same lobe as the primary tumor and metastatic nodules in other lobes in the same lung were found to be significantly higher in the group with contralateral lung metastasis compared to the control group (p=0,007; p<0,001). This findings indicate that tumor’s spread may be follows as a satellite nodule in the same lobe, a nodule in the other lobe/lobes of the same lung and the opposite lung. Additionally, our study indicated that pleural metastasis and effusion were more common in contralateral metastasis group rather than control grup (p=0,003 and p=0,036). Consistent with our results, the extension of tumor cells to the contralateral pleura via the intersegmental lymphatics and crossing over through the contralateral pleura may be the main mechanism of metastasis to the contralateral lung parancyhma. This study's findings indicate that absence of necrosis in the initial tumor raises the probability of metastasis to contralateral lung by 3,326 times during follow-up. Tumor cells that reached through pleura became necrotic with the factors secreted by the opposite lung and this factors stopped tumor cells from spreading to the contralateral lung parenchyma. Therefore, the susceptibility to necrosis of the primary tumor may be a factor that complicates the spread to the contralateral lung parenchyma. In conclusion, one of the most important factors in predicting contralateral parenchymal metastasis are ipsilateral nodules. Also, the presence of pleural metastasis and related effusion plays an important role in the transition to the opposite lung. We believe that Fluorodeoxyglucose Positron Emission Tomography/Computed Tomography leads a global approach and contributes disease evaluation after reviewing all of these data.
In this study, we evaluated contralateral lung paranchyma metastasis, its causes and predictive factors in lung cancer using Fluorodeoxyglucose Positron Emission Tomography/Computed Tomography findings. Ethics committee approval was obtained in our retrospective study, and 225 patients who diagnosed lung cancer and underwent Fluorodeoxyglucose Positron Emission Tomography/Computed Tomography in our department were included in this study. In all patients contralateral metastasis was confirmed on the follow-up data and images of the patients. As a result of statistical analysis, presence of satellite nodules in the same lobe as the primary tumor and metastatic nodules in other lobes in the same lung were found to be significantly higher in the group with contralateral lung metastasis compared to the control group (p=0,007; p<0,001). This findings indicate that tumor’s spread may be follows as a satellite nodule in the same lobe, a nodule in the other lobe/lobes of the same lung and the opposite lung. Additionally, our study indicated that pleural metastasis and effusion were more common in contralateral metastasis group rather than control grup (p=0,003 and p=0,036). Consistent with our results, the extension of tumor cells to the contralateral pleura via the intersegmental lymphatics and crossing over through the contralateral pleura may be the main mechanism of metastasis to the contralateral lung parancyhma. This study's findings indicate that absence of necrosis in the initial tumor raises the probability of metastasis to contralateral lung by 3,326 times during follow-up. Tumor cells that reached through pleura became necrotic with the factors secreted by the opposite lung and this factors stopped tumor cells from spreading to the contralateral lung parenchyma. Therefore, the susceptibility to necrosis of the primary tumor may be a factor that complicates the spread to the contralateral lung parenchyma. In conclusion, one of the most important factors in predicting contralateral parenchymal metastasis are ipsilateral nodules. Also, the presence of pleural metastasis and related effusion plays an important role in the transition to the opposite lung. We believe that Fluorodeoxyglucose Positron Emission Tomography/Computed Tomography leads a global approach and contributes disease evaluation after reviewing all of these data.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Akciğer kanseri, Kontralateral yayılım, Karşı akciğer parankim metastazı, Plevral yayılım, Florodeoksiglukoz pozitron emisyon tomogrofisi, Bilgisayarlı tomografi, Lung cancer, Contralateral spread, Contralateral lung metastasis, Pleural dissemination, Fluorodeoxyglucose Positron Emission Tomography, Computed Tomography
