Ayçiçeğinde Mildiyö [Plasmopara halstedii (Farl.) Berl. and de Toni] Hastalığına Dayanıklı Genotiplerin Moleküler Markörler Kullanılarak Belirlenmesi
Küçük Resim Yok
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Ayçiçeği (Helianthus annuus L.), dünyada ve ülkemizde en önemli bitkisel yağ kaynaklarından biridir. Ülkemizinsanının bitkisel yağ tüketiminde çoğunlukla ayçiçeği yağını tercih etmesi ve son yıllarda artan yağ açığımız, ayçiçeğininönemini giderek arttırmaktadır. Ayçiçeği yetiştiriciliğinde tohum verimini ve yağ oranını düşüren en önemli sınırlayıcı faktörmantari hastalıklar olup, etmeni Plasmopara halstedii (Farl.) Berl. and de Toni olan mildiyö hastalığı ayçiçeği üretiminde%100’lere varan kayıplara neden olmaktadır. Ayçiçeği üretimini kısıtlayan mildiyö hastalığına karşı dayanıklı çeşitleringeliştirilmesi ve kullanılması, ülkesel ayçiçeği üretim kaybını önleme açısından büyük önem arz etmektedir. Ayçiçeğinde bugünekadar mildiyönün çok fazla ırkı belirlenmiş ve bunlara dayanıklı genetik materyal de geliştirilmiştir. Ancak mildiyö hastalığınadayanıklı çeşitlerin klasik ıslah yöntemleri ile geliştirilmesi hem masraflı, hem de uzun bir süreç olup, dayanıklı çeşit geliştirmeçalışmalarında, biyoteknolojik yöntemler ve moleküler markör destekli seleksiyon (MAS) kullanılarak etkili ve kesin seleksiyonyapılarak, bu süreç hızlandırabilmektedir. Bu hedefler doğrultusunda yapılan bu çalışmada, Trakya Bölgesindeki tüm mildiyöırklarına dayanıklılık sağlayan Pl6 ve PlArg dayanıklılık genlerinin seleksiyonunda kullanılabilecek moleküler markörlerinbelirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada Trakya Tarımsal Araştırma Enstitüsü’nden temin edilen, Pl6 ve PlArg genlerini taşıyandayanıklı çeşitlerin hassas çeşitler ile melezlenmesi sonucu elde edilen BC4 kademesindeki 120 genotipte mildiyö hastalığınadayanıklılık testleri yapılmış ve aynı örneklerde Pl6 ve PlArg dayanıklılık genlerinin varlığı moleküler markörler ile belirlenmeyeçalışılmıştır. Yapılan çalışma sonucunda iki markörün Pl6 geni ile yakın bağlantılı olduğu ve ıslah çalışmalarında seleksiyonamaçlı kullanılabileceği tespit edilmiştir. PlArg geni için ise bu çalışmada kullanılan ve önceki çalışmalarda sunulan markörlerinhiç biri yeterince ayırıcı bulunmamıştır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
ANADOLU Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
29
Sayı
2
