Ergenlerde yeme bozukluklarının yaygınlığı ve psikiyatrik eş tanıları iki aşamalı toplum merkezli bir çalışma

dc.contributor.authorVardar, Mehmet Erdal
dc.contributor.authorErzengin, Mücadele
dc.date.accessioned2024-06-12T10:15:56Z
dc.date.available2024-06-12T10:15:56Z
dc.date.issued2011
dc.departmentTrakya Üniversitesien_US
dc.description.abstractAmaç: Bu çalışmanın amaçları ergenlerde yeme bozukluğu (YB) yaygınlığını belirlemek ve YB olgularında psikiyatrik eş tanıları değerlendirmektir.Yöntem ve Gereçler: Çalışmanın ilk aşamasında rasgele örneklem yöntemiyle 2907 öğrenciye yeme tutum testi (YTT) uygulanmıştır. İkinci aşamada YTT kesme puanı 30 ve üzeri olan öğrencilerle DSM–IV tanı ölçütleri kullanılarak klinik görüşme yapılmış ve YB grubu belirlenmiştir. Kontrol grubu, sınıf ve cinsiyet olarak eşlenmiş, YB tanısı olmayan, YTT skoru 30’un altında olan öğrenciden oluşmuştur. YB grubu ve kontrol grubunu oluşturan öğrencilere DSM-III-R Yapılandırılmış Klinik Görüşme Ayaktan Hasta Formu ve Sağlıklı Kişi Formu uygulanarak eş tanılar değerlendirilmiştir. Ayrıca, tüm öğrencilere bir demografik değerlendirme formu, Beck Depresyon ve Anksiyete Ölçeği uygulanmıştır.Bulgular: Çalışmaya katılan 2907 öğrenciden 68’i (9 erkek, 59 kız) DSM-IV araştırma ölçütlerine göre YB tanısı almıştır. Çalışmamızda anoreksiya nervosa nokta yaygınlığı oranının % 0.034, bulimiya nervoza % 0.79, başka türlü adlandırılamayan yeme bozukluğu % 1.51, tıkınırcasına yeme bozukluğu % 0.99 ve tüm yeme bozuklukları için nokta yaygınlığı oranının ise % 2.33 olduğu bulunmuştur. Erkek öğrenciler arasında anoreksiya nervoza ve bulimiya nervoza tanısı alan olmamıştır. Sekiz erkek öğrencide YB tanısı olarak tıkınırcasına yeme bozukluğu görülmüştür. Majör depresyon, yaygın anksiyete bozukluğu ve sosyal fobi, YB olgularında daha sık olarak görülen eş tanılardır. Beck anksiyete-depresyon ve YTT sonuçları, beden kitle indeksi, YB olgularında kontrollerden daha yüksektir.Sonuç: Bu çalışmada, ergenlerde YB nokta yaygınlığı %2.33, ergen kızlarda oranın %4.03 olduğu saptanmıştır. Ayrıca, atipik yeme bozukluğunun ergenlerde en sık görülen YB olduğu, tıkınırcasına yeme bozukluğunun ise erkeklerde en sık görülen YB olduğu saptanmıştır. Elde edilen bulguların Batı ülkelerindeki oranlara benzer olduğu ancak anoreksiya nervoza yaygınlığının daha az olduğu, eş tanı açısından majör depresyon ve genelleşmiş anksiyete bozukluğunun en sık görülen bozukluklar olduğu bulunmuştur.en_US
dc.identifier.endpage212en_US
dc.identifier.issn1300-2163
dc.identifier.issn2651-3463
dc.identifier.issue4en_US
dc.identifier.startpage205en_US
dc.identifier.trdizinid135418en_US]
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/135418
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.14551/14924
dc.identifier.volume22en_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizinen_US
dc.language.isotren_US
dc.relation.ispartofTürk Psikiyatri Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.titleErgenlerde yeme bozukluklarının yaygınlığı ve psikiyatrik eş tanıları iki aşamalı toplum merkezli bir çalışmaen_US
dc.typeArticleen_US

Dosyalar