İki Ölçütlü Üssel İşlem Zaman Taban Toplamlı Öğrenme Etkili Tek Makineli Çizelgeleme Problemi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2015
Yazarlar
Eren, Tamer
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Trakya Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
In traditional scheduling problems, most literature assumes that the processing time of a job is fixed. However, there are many situations where the processing time of a job depends on the starting time or the position of the job in a sequence. In such situations, the actual processing time of a job may be more or less than its normal processing time if it is scheduled later. This phenomenon is known as the ‘‘learning effect’’. In this study, we introduce a exponential sum-of-logarithm-processingtimes based learning effect into a single-machine scheduling problem. We consider the following objective function minimize maximum lateness subject to the number of tardy jobs A non-linear programming model are developed for problem. Also the model is tested on an example
Çizelgeleme literatürünün çoğunda işlerin işlem zamanları sabit kabul edilmiştir. Ancak işlerin işlem zamanlarında, başlama zamanı veya pozisyonuna bağlı olarak azalma görülebilmektedir. Bu olgu literatürde öğrenme etkisi olarak bilinmektedir. Bu çalışmada üssel işlem zaman taban toplamlı öğrenme etkili tek makineli çizelgeleme problemi ele alınacaktır. Ele alınan problemlerin amaç fonksiyonu geciken iş sayısı kısıtı altında maksimum gecikmeyi minimize etmektir. Problemi çözmek için doğrusal-olmayan programlama modeli geliştirilmiştir. Geliştirilen model örnek üzerinde uygulanmıştır.
Çizelgeleme literatürünün çoğunda işlerin işlem zamanları sabit kabul edilmiştir. Ancak işlerin işlem zamanlarında, başlama zamanı veya pozisyonuna bağlı olarak azalma görülebilmektedir. Bu olgu literatürde öğrenme etkisi olarak bilinmektedir. Bu çalışmada üssel işlem zaman taban toplamlı öğrenme etkili tek makineli çizelgeleme problemi ele alınacaktır. Ele alınan problemlerin amaç fonksiyonu geciken iş sayısı kısıtı altında maksimum gecikmeyi minimize etmektir. Problemi çözmek için doğrusal-olmayan programlama modeli geliştirilmiştir. Geliştirilen model örnek üzerinde uygulanmıştır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Single machine scheduling, bicriteria, exponential sum-of-logarithm-processing-times based learning effect, number of tardy, maximum lateness, Tek makineli çizelgeleme, iki ölçüt, üssel işlem zaman taban toplamlı öğrenme etkisi, geciken iş sayısı, maksimum gecikme
Kaynak
Trakya Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
14
Sayı
2
