Postmenopozal osteoporozda risedronat tedavisinin kemik mineral yoğunluğuna etkisi biyokimyasal belirleyicilerle önceden belirlenebilir mi?
Küçük Resim Yok
Tarih
2006
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmada risedronatın postmenopozal osteoporozda kemik mineral yoğunluğu (KMY) ve biyokimyasal belirteçler üzerine olan etkilerinin birbiriyle ilişkisini değerlendirmek amaçlandı. Çalışmaya 103 postmenopozal osteoporozlu kadın olgu alındı. Bu olguların 58'i grup 1, 45'i grup 2 olmak üzere ikiye ayrıldı. Grup 1'e günlük 5 mg risedronat ve 500 mg kalsiyum, grup 2'ye ise sadece günlük 500 mg kalsiyum verildi. Lomber vertebra ve femurun dansitometrik ölçümleri tedavi öncesi ve 12. ay sonunda yapıldı. Ayrıca grup 1'deki 33 hastanın 2. yılda KMY ölçümleri tekrarlandı. Tedavi öncesi, tedavi sonrası 1. ve 3. aylarda serum osteokalsin ve idrar C telopeptit (CTX) düzeyleri değerlendirildi. Grup 1'de çalışmanın 1. ayından itibaren idrar CTX ve osteokalsin düzeylerinde anlamlı bir düşüş saptandı (p<0.05). Tedavinin 12. ayında grup 1'de femur boyun ve lomber vertebra KMY'leri anlamlı olarak artmıştı. 2. yıl dansitometrisinde ise, femur trokanter bölgesinde de tedavi öncesine göre anlamlı artış saptandı (p<0.05). Grup 1'deki hastaların tedavi sonrası 1. ve 3. aylardaki idrar CTX, ve osteokalsin değişimleri ile 1. yıl sonundaki dansitometrik değişimleri arasında anlamlı bir korelasyon saptanmadı (p>0.05). Fakat tedavi öncesine göre 2. yıldaki ortalama femur trokanter bölgesindeki KMY artışı, 1. ayda ortaya çıkan CTX düşüşü ile korale bulundu (p<0.05). Sonuç olarak, uzun süreli risedronat kullanılacak hastalarda, tedavinin daha 1. ayında idrar CTX düzeyine bakılarak, ilerleyen yıllardaki femur KMY artışı tahmin edilebilir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Osteoporoz Dünyasından
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
12
Sayı
4
