Orta gelir tuzağı ülkelerinde beşeri sermaye ve iktisadi büyüme üzerine bir değerlendirme : Türkiye örneği
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Beşeri sermaye kavramına Neo-Klasik dönem öncesinde yeterli önem verilmemişse de son zamanlardaki çalışmalar sürdürülebilir bir büyüme için beşeri sermayenin önemini vurgulamaktadır. Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerin büyüme hızlarının yavaşlaması sermaye ve emek faktörlerin yetersiz kaldığını ortaya koymuştur. Bu nedenle, ekonomistler büyümeye etki eden faktörleri araştırarak yeni faktörleri açıklamayı amaçlamıştır. II. Dünya Savaşı sonrasında ekonomik büyüme üzerine yapılan çalışmalar sonucunda beşeri sermayeye ilgi artmıştır. Beşeri sermaye, bireylerin sahip olduğu bilgi, yetenek ve becerilerin toplamı olarak tanımlanmaktadır. Sermaye ve emek faktörlerine ek olarak beşeri sermayeyi kullanan ülkelerin gelir düzeylerini artırdıkları ve orta gelir tuzağından kurtuldukları görülmektedir. Ayrıca, beşeri sermaye artışı ülkenin sadece gelir seviyesini değil sosyal sermayesini de olumlu etkilemektedir. Bu doğrultuda, çalışmada beşeri sermaye ve ekonomik büyüme arasındaki ilişki 1988-2019 yılları arası Türkiye için incelenmiştir. Bağımlı değişken olarak 2010 sabit fiyatlarla GSYH kullanılırken bağımsız değişken olarak 2010 sabit sermaye yatırımları ve beşeri sermaye endeksi kullanılmıştır. Araştırma kapsamında, beşeri sermaye endeksi Tallman ve Wang (1994) yöntemi kullanılarak, istihdam eğitim düzeyinden elde edilmiştir. Değişkenler arasındaki ilişki ortaya koymak amacıyla ARDL ve Granger nedensellik testleri uygulanmıştır. Türkiye ekonomisinin sürdürülebilir büyüme sağlayabilmesi için beşeri sermayenin önemine dikkat çekilmiştir.
The concept of human capital has not taken attentions before the Neo-Classical period, thus recent studies have emphasized the importance of subject for sustainable growth respectively. Capital and labor that are the factors of production was appeared under those inadequate of factors because of slowdown in economic growth in developed and developing countries. For this reason, economists intended to explain new factors for enlightening the impacts on economic growth. After the World War II, interest in human capital was increasingly rise as a result of research on economic growth. Concept of human capital is generally defined as individuals who have whole of knowledge, talent and capabilities. In addition to capital and labor factors, it is observed that countries which practices human capital can also increase their income levels and evade the middle-income trap. Furthermore, the rise in human capital positively affects not only the income level of the country but also the social capital as well. Therefore, in this study the relationship between human capital and economic growth has been investigated for Turkey between the years 1988-2019. While dependent variables have been used as GDP at fixed prices, independent variables have been included capital investment at fixed prices and human capital index. The human capital index was obtained from the employment education level by using the Tallman and Wang (1994) method within the scope of the research. ARDL and Granger Causality has been implemented to explain the relationship among the variables. As a consequence, increasing of human capital has been attracted attention in order to provide sustainable economic growth.
The concept of human capital has not taken attentions before the Neo-Classical period, thus recent studies have emphasized the importance of subject for sustainable growth respectively. Capital and labor that are the factors of production was appeared under those inadequate of factors because of slowdown in economic growth in developed and developing countries. For this reason, economists intended to explain new factors for enlightening the impacts on economic growth. After the World War II, interest in human capital was increasingly rise as a result of research on economic growth. Concept of human capital is generally defined as individuals who have whole of knowledge, talent and capabilities. In addition to capital and labor factors, it is observed that countries which practices human capital can also increase their income levels and evade the middle-income trap. Furthermore, the rise in human capital positively affects not only the income level of the country but also the social capital as well. Therefore, in this study the relationship between human capital and economic growth has been investigated for Turkey between the years 1988-2019. While dependent variables have been used as GDP at fixed prices, independent variables have been included capital investment at fixed prices and human capital index. The human capital index was obtained from the employment education level by using the Tallman and Wang (1994) method within the scope of the research. ARDL and Granger Causality has been implemented to explain the relationship among the variables. As a consequence, increasing of human capital has been attracted attention in order to provide sustainable economic growth.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Ekonomik büyüme, Beşeri sermaye, Orta gelir tuzağı, Üretim, Granger nedensellik analizi, Economic growth, Human capital, Middle income trap, Production, Granger causality
