Türkiye’de kamu denetçiliği kurumunun işlevleri bağlamında denetiminin etkinliği
| dc.contributor.advisor | Çağlar, Selda | |
| dc.contributor.author | Aslan, Fatih | |
| dc.date.accessioned | 2021-08-02T12:47:51Z | |
| dc.date.available | 2021-08-02T12:47:51Z | |
| dc.date.issued | 2019 | |
| dc.date.submitted | 2019 | |
| dc.department | Enstitüler, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı | en_US |
| dc.description | Yüksek Lisans Tezi | en_US |
| dc.description.abstract | Kamu Denetçiliği Kurumu daha önceden başarısızlıkla sonuçlanan mevzuat çalışmalarının ardından 07/05/2010 tarihli ve 2982 sayılı “Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun”un 12 Eylül 2010 tarihinde yapılan halk oylamasında % 57.88 evet oyuyla kabul edilmesiyle v 1 kurumun kurulması için ilk adım atılmıştır. Böylece, Anayasa’nın 74. Maddesinde kamu denetçisine başvurma hakkının düzenlenmesi ile Kurum anayasal statü kazanmıştır. Anayasal statüye kavuşmasının ardından Kamu Denetçiliği Kurumu Kanunu tasarısı 17/05/2012 tarihinde Meclis Başkanlığına sunulmuş, 14/06/2012 tarihinde TBMM tarafından kabul edilerek 29/06/2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir 2 . Fakat kurum şikâyet başvurularını kanunun 36. maddesinde yer alan özel hüküm nedeniyle 9 ay sonra yani 29/03/2013 tarihinde almaya başlamıştır. Mahalli idarelerin eylem ve işlemleri ile tutum ve davranışları hakkında yapılacak başvurular ise Kanunun Geçici 1. maddesinin 5. fıkrasında yer alan özel hüküm nedeniyle kanunun bütün hükümlerinin yürürlüğe girdiği tarihten bir yıl sonra yani 29/03/2014 tarihinde alınmaya başlanmıştır. Bu çalışmada altı yılı aşkın süredir faaliyette olan Kamu Denetçiliği Kurumu’nun Ulusal İnsan Hakları Kurumlarının temelini oluşturan ve Paris Prensipleri olarak isimlendirilen ilkeler ışığında Türkiye kamu düzeni içerisinde insan haklarının korunması ve geliştirilmesine ne yönde katkı sağladığı, insan hakları ihlallerine ilişkin şikayet başvuruları üzerine verdiği kararların niteliği ve idareler tarafından yerine getirilip getirilmediği ile bağlantılı olarak kurumun etkinliği ve bu konularda yaşanan problemlerin hukuki, idari ve siyasi nedenleri araştırılacak, başta Avrupa Birliği (AB) olmak üzere uluslararası kurumların değerlendirmeleri de göz önüne alınarak, kurumsal yapı ve işlevlerini güçlendirecek önerilere yer verilecektir. | en_US |
| dc.description.abstract | After the previous legislation attemps which resulted in failure, the first step was taken for the foundation of Ombudsman Institution by the acceptence of “Law about Amendment of Some Articles in Constitution of Republic of Turkey” dated 07/05/2010 and the law no.2982 in areferendumin September 12, 2010with a 57.88% affirmative vote. Thus, the in institution gained constitutional status with the regulation of the right to apply to the Ombudsman in the Article 74 of the Constitution. After attaining constitutional status, the draft Law of the Ombudsman Institution was submitted to the Presidency of the Assembly on 17/05/2012 and entered into force upon acceptance by the Turkish Grand National Assembly on 14/06/2012 and publishmentin the Official Gazette dated 29/06/2012. However, the institution started to receive complaints after 9 months – that is,on 29/03/2013 – due to the special clausein the 36tharticle of the law. On the other hand, applications to be made about the acts and actions of local administrations and their attitudes and behaviors started to be received one year after when all the clauses of the law entered into force – that is, on 29/03/2014–due to the special clause mentioned in the 5thsubclauseof 1st Provisional Article of the Law. In this study, in the light of principles called Paris Principles which underlies National Human Rights Institutions,it will be investigated that in which sense the Ombudsman, in operation for more than six years, made contribution to the protection and the development of human rightsthe within the public order of Turkey. Moreover,the effectiveness of the institution in relation to the qualificationof its decisions upon the complaintsrelated to human rights violations and the fulfillment status of these decisions by administrations will be examined and the legal, administrative and political reasons of the problems experienced in that issues will be analyzed. Lastly, by taking the international institutions’ evaluations, especially European Union (EU),into consideration, suggestions that will strengthen Ombudsman Institution’s institutional structure and functionswill be made. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.14551/5212 | |
| dc.identifier.yoktezid | 602289 | en_US |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Trakya Üniversitesi,Sosyal Bilimler Enstitüsü | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.subject | Ombudsman | en_US |
| dc.subject | Kamu Denetçiliği Kurumu | en_US |
| dc.subject | Ulusal İnsan Hakları Kurumları | en_US |
| dc.subject | Ombudsman Institution | en_US |
| dc.subject | National Human Rights Institutions | en_US |
| dc.title | Türkiye’de kamu denetçiliği kurumunun işlevleri bağlamında denetiminin etkinliği | en_US |
| dc.title.alternative | Ombudsman institution’sAudit effectiveness in Turkey in relation to its functions | en_US |
| dc.type | Master Thesis | en_US |
