Yazar "Koyuncu, Gülay" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    65 yaş üstü bireylerde denge durumunun değerlendirilmesi
    (Trakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2013) Koyuncu, Gülay; Demirbağ Karayel, Derya
    65 yaş üstü bireylerin yaklaşık üçte biri her yıl en az bir kez düşmektedir. Düşme insidansı yaşla artar ve yaşlılarda kırıklar, kafa travması veya ciddi yumuşak doku travması gibi ölümcül veya yaşam kalitesini bozan yaralanmalara yol açmaktadır. Yaşlılarda düşmenin önemli bir nedeni olarak denge bozuklukları gelmektedir. Biz çalışmamızda 65 yaş üstü bireylerin denge durumunu değerlendirmeyi planladık. Bu amaçla, kliniğimize başvuran 68 kişi çalışmamıza dâhil edildi. Bireylerin dinamik dengeleri Berg denge testi, Tinetti denge ve yürüyüş testi, zamanlı kalk yürü testi, statik dengeleri tandem romberg, tek bacak üstünde durma testi ve romberg testi ile değerlendirildi. Araştırmamızda, denge değerlendirmesinde kullanılan testlere göre olgu grubumuzun düşme riskleri analiz edildi. Denge değerlendirmelerinin demografik özellikler ile ilgisi araştırıldı. Düşük, orta ve yüksek risk gösteren olgularımızın sayı ve yüzdeleri değerlendirildi. Ek olarak denge testlerinin düşme durumuyla olan ilişkileri incelendi. Katılımcıların %34'ü son bir yılda en az 1 kez düşmüştü ve kadınlar anlamlı olarak daha fazla düşmekteydi. Erkek katılımcılar anlamlı olarak daha iyi denge skorlarına sahipti. Hastaların %41'i Berg denge testine göre orta derece düşme riskine, %66'sı Tinetti testine göre orta ve yüksek düşme riskine, zamanlık kalk yürü testine göre %63'ü yüksek düşme riskine sahipti. Düşen katılımcıların denge skorları, düşmeyenlere göre anlamlı olarak kötüydü. Berg denge testi skoruna göre orta derece riskli gruptaki bireyler, düşük riskli gruptaki bireylere göre anlamlı olarak daha fazla düşmekteydi. Berg Denge Testi skorları ve Tinetti denge-yürüyüş-toplam skorları; tekrarlayan düşme olan hastalarda anlamlı olarak düşüktü. Çalışmamızın sonucunda; 65 yaş üstü tüm bireylerin, rutin muayenelerinde denge değerlendirilmesinin de mutlaka yapılmasının, düşme yönünden riskli bireyleri erken saptamada yararlı olacağı kanaatindeyiz.Anahtar kelimeler: Yaşlılık, denge, düşme
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi
    (2017) Koyuncu, Gülay; Tuna, Filiz; Yavuz, Selçuk; Kabayel, Derya Demirbağ; Koyuncu, Mesut; Özdemir, Hande; Süt, Necdet
    Amaç: Bu çalışmada, denge bozukluğu yakınması olmayan geriatrik nüfusta denge bozukluğu oranları ve düşme riski araştırıldı.Hastalar ve yöntemler: Mayıs 2012 - Eylül 2012 tarihleri arasında kliniğimize başvuran 68 yaşlı katılımcı (24 erkek, 44 kadın; ort. yaş 72.1±5.5 yıl) çalışmaya alındı. Demografik veriler kaydedildi. Katılımcılar genç yaşlı (65-74 yıl) ve yaşlı (75-85 yıl) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Statik denge Tandem Romberg ve tek bacak üstünde durma testi ile değerlendirildi. Bireylerin dinamik denge ve yürümeleri zamanlı kalk yürü (ZKY) testi, Berg denge ölçeği (BDÖ), Tinetti (Denge ve Yürüme) testi ve 20 metre yürüme testi ile ölçüldü.Bulgular: Katılımcıların hiçbiri denge kaybı ya da düşme nedeniyle doktora başvurmamıştı. Katılımcıların %41'i BD testine göre orta, %66'sı TT'ye göre orta ve yüksek, %63'ü ZKY testine göre yüksek düşme riskine sahipti. Yaşlıların %34'ü son bir yılda en az bir kez düşmüştü. Kadınlarda denge kaybı daha anlamlı ve düşme sayısı daha fazlaydı (p<0.05). Genç yaşlı grubundaki bireylerin, yaşlı gruptaki bireylere kıyasla ZKY ve TT toplam test değerlendirmeleri denge açısından daha iyi idi.Sonuç: Geriatrik bireylerde denge kaybı sık bir bulgudur ve düşme riski ile ilişkilidir. Geriatrik nüfus ile sık karşılaşan hekimlerin, denge bozukluğundan şikayet etmeyen hastalarında da bu durumu göz önünde bulundurması gerekir. Bu sayede, dengenin değerlendirilmesi ile düşme ve buna bağlı komplikasyonların önüne geçmek için rehabilitasyona fırsat tanınabilir