Yazar "Karataş, Serdar" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Dambıl Şekilli Transforaminal Paravertebral Menenjiom
    (2015) Şerifoğlu, İsmail; Öz, İbrahim İlker; Karataş, Serdar; Çağlı, Bekir; Tuncer, Alpaslan Sedat
    Dambıl tümörler iki veya daha fazla spinal alanı tutan tümörlerdir. Dambıl tümörlerin büyük kısmını schwannomlar oluşturur. Spinal menenjiomların dambıl tümor olarak prezente olması oldukça nadirdir. Spinal dambıl tümör şeklinde prezente olan menenjiomların görüntüleme yöntemleri ile ayırıcı tanısının yapılması hem cerrahi öncesi doğru tedavi planlaması, hem de cerrahi sonrası olası rekürensleri engelleme açısından önemlidir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Radyoterapi almış meme kanserli hastalarda radyasyonun omuz eklemine etkisinin ultrasonografi ile araştırılması
    (Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2010) Karataş, Serdar; Alıcıoğlu, Banu
    Meme kanseri nedeniyle opere olmuş ve Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde göğüs duvarı ve aksilla-supraklavikuler bölgeye radyoterapi alan 36 olgunun omuz eklemi ultrasonografik ve klinik olarak değerlendirildi. Omuz kuşağı tendon ve yumuşak dokularındaki değişiklikler radyoterapi öncesi, radyoterapi sonrasında ise 6.hafta, 3. ay ve 6. ayda olmak üzere toplam 4 kez incelendi. Biseps uzun başı tendonu, rotator kaf tendonları ve ciltaltı yağ doku kalınlıkları ölçüldü. Sonografik olarak tüm olgularda tendonlarda minimal ve geçici ödem; en fazla bisepste olmak üzere 10 olguda geçici tenosinovit saptandı. Sadece 1 olguda 6.ayda supraspinatus tendonunda yırtık saptandı. Sonografik bulgusu olan olgularda klinik korelasyon düşük bulunmuştur. 23 olguda ultrasonografik ve/veya klinik hiçbir patolojik bulgu saptanmadı. 3 olguda radyoterapiye başlamadan önce biseps tenosinoviti vardı ve takipler süresince de değişmedi. Subkutan yağlı doku kalınlığı radyoterapinin akut döneminde azalmış olup subakut dönemde eski değerine dönmüştür. 6. ayda 2 hastada hareket kısıtlılığı gelişti. Aksiller-supraklavikular radyoterapi, en fazla biseps tendonunda hasar oluşturmaktadır. Bu hasar klinik olarak manifest olmayan geçici bir tenosinovittir. İleri çalışma ile kronik dönemde, geç dönem komplikasyonu olan hareket kısıtlılığı ile radyasyonun sebep olabileceği fibrozan tenosinovit arasındaki muhtemel ilişki araştırılmalıdır. Kanser hastalarında yaşam kalitesini arttırmak için, modern radyoterapi sistemleri ile biseps tendonunun korunmasına yönelik yeni protokoller geliştirilebilir. Anahtar Kelimer: Meme Tümörü; Omuz; Radyoterapi,Yüksek Enerjili; Tendon; Tenosinovit; Ultrasonografi.