Yazar "Karahalil, Burcu" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    The colour/pattern polymorphism of Philaenus spumarius (Hemiptera: Cercopidae) in the north-western Black Sea region of Turkey
    (Springer, 2010) Yurtsever, Selcuk; Akdeniz, Nilgun; Karahalil, Burcu
    The heritable elytral colour/pattern polymorphism of Philaenus spumarius in north-western Black Sea region of Turkey was investigated. A total of 2,530 adult spittlebugs, 1,020 females and 1,510 males were collected and analysed in terms of the 11 most common colour forms. Nine different phenotypes, expressed by six different alleles, were determined: populi (POP), typicus (TYP), trilineatus (TRI), marginellus (MAR), flavicollis (FLA), leucocephalus (LCE), gibbus (GIB), albomaculatus (ALB), and leucophtalmus (LOP). The common phenotypes lateralis (LAT) and quadrimaculatus (QUA) of previous studies were not encountered at all. The predominant phenotype was TYP (63%) in females and males followed by POP (31%). TRI (4%) and melanics (5%) were at close proportions. However, only one site had nine phenotypes altogether. The majority of the sites had only the POP and TYP morphs. The melanic forms were found only in females.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Philaenus spumarius (L.) 'un bazı Türkiye populasyonlarındaki dorsal renk/desen fenotip frekansı ve yakın akraba cercopidae türlerinin konak bitki ilişkileri
    (Trakya Üniversitesi, 2010) Karahalil, Burcu; Yurtsever, Selçuk
    Bu çalışmada Marmara Bölgesi ve civarında 10 farklı lokalitede bulunan Hemiptera grubunun Cercopidae familyasına ait olan bazı köpük böcekleri araştırılmıştır. Çalışma, köpük böceklerinin (Philaenus spumarius ve Neophilaenus spp.) nimf-konak bitki ilişkileri ve ?Çayır Köpük Böceği? olarak bilinen Philaenus spumarius'un dorsal renk/desen polimorfizminin araştırıldığı iki farklı bölümü içermektedir.Üç farklı köpük böceğine ait incelenen 881 adet nimften araştırma alanındaki tüm 10 lokalitede P. spumarius saptanmış olup bitki başına düşen ortalama nimf sayısı (6.33±1.01; Ortalama±Standart Hata) üçüncü lokalitede en yüksek olarak diğer lokalitelerden farklı bulunmuştur (ANOVA; F = 17.81; P <0.001). Diğer lokaliteler arasında istatistiki olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır (Tukey testi; P>0.05). Neophilaenus spp. yedi farklı lokalitede saptanmış olup bitki başına düşen ortalama nimf sayısı (1.43±1.0.30) beşinci lokalitede en yüksektir. Yedi lokalitedeki ortalamalar arasında istatistiki olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır (ANOVA; F = 1.04; P >0.05). Tüm lokalitelerdeki toplam P. spumarius nimf yüzdesi (%67) diğer türlerden (%33) yüksektir. Neophilaenus spp. `un beş ve altıncı lokalitelerdeki nimf yüzdeleri en yüksek iken diğer tüm lokalitelerde P. spumarius nimf yüzdeleri en yüksektir (Ki Kare testi; P<0.001). Quadrat başına düşen P. spumarius nimf yoğunluğu (9.50 nimf/m2) üçüncü lokalitede en yüksektir. Neophilaenus spp. nimf yoğunluğu (9.31 nimf/m2) ise altıncı lokalitede en yüksektir.Araştırma alanından 812 adet ergin (322 dişi, 490 erkek) P. spumarius toplanmış ve dorsal renk/desen fenotip frekansları analiz edilmiştir. Sonuç olarak, üç non-melanik ve dört melanik fenotip ve bunlardan sorumlu altı farklı allelin varlığı saptanmıştır. Fakat `O' alleli ve bunun ortaya çıkardığı fenotipler araştırma alanında saptanamamıştır.Anahtar Kelimeler: Cercopidae, Philaenus, Neophilaenus, konak bitki, genetik polimorfizm.