Yazar "Görgülü, Adnan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 6 / 6
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Atrofodermi vermikülata benzeri iz bırakan diskoid lupus eritematozus
    (1997) Kaner, Gültekin; Görgülü, Adnan; Şimşek, Z. Gülsevin; Tüzün, Binnur
    [Abstract Nıt Available]
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Devlet hastanesinde çalışan sağlık personelinin tükenmişlik düzeyleri
    (2008) Faikoğlu, Rehat; Turan, Fatma Nesrin; Şahin, İbrahim; Alparslan, Neşe; Şahin, Derya; Görgülü, Adnan
    Amaç: Tükenmişlik sendromu; işi gereği insanlarla yoğun ilişki içerisinde olan insanlarda görülen “duygusal tükenme, duyarsızlaşma ve kişisel başarı hissinin kaybı” şeklinde 3 boyutu olan bir sendromdur. Sağlık çalışanları tükenmişlikle karşılaşan meslek gruplarından birisidir. Araştırmamızın amacı Kırklareli Devlet Hastanesinde çalışan sağlık personelinin (hemşire/sağlık memuru/ebe) tükenmişlik düzeyini ve etkileyen değişkenleri belirlemektir. Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu çalışma 2006 yılı Kasım ayında Kırklareli İl Merkez Devlet Hastanesi’nde çalışan hemşire, sağlık memuru ve ebelerden oluşan 150 sağlık personeli üzerinde planlanmış; ancak 107 kişiye ulaşılabilmiştir. Veriler; personelin sosyo-demografik özellikleri, aile ve iş yaşamlarına yönelik olarak hazırlanmış 20 soruluk anket formu ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği (MTÖ) kullanılarak yüz yüze görüşme yöntemi ile toplandı. Bulgular: Araştırmaya katılan personelin yaş ortalaması kadınlarda 34.51±6.06, erkeklerde 30.90±4.40 olup; çalışma grubundaki personelin %54’ü hemşire (n=58), %36’sı ebe (n=38) ve %10’u (n=11) sağlık memurudur. Çalışma grubunun duygusal tükenmişlik puan ortalamaları 18.76±10.21, duyarsızlaşma alt ölçeğinin puan ortalamaları 4.17±3.90, kişisel başarısızlık alt ölçeğinin puan ortalamaları 36.80±7.91 olarak belirlenmiştir. Cinsiyetlerine, yaş gruplarına, eğitim durumlarına, aile tiplerine, çalışma süresine, sağlık sorunlarının var olma durumlarına göre tükenmişlik puanları arasındaki ilişkinin önemli olmadığı bulunmuştur ve MTÖ puanını etkilememektedir. Sonuç: Kırklareli Devlet Hastanesi sağlık personelinin (ebe-hemşire-sağlık memuru) tükenmişlik düzeyi düşük olarak saptanmıştır
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Edirne'de şark çıbanı
    (1998) Görgülü, Adnan
    Kutanöz leishmaniasis, ülkemizde hasta Urfa olmak üzere güneydoğu illerinde endemik olarak görülmekledir. Bölgeye en uzak il olan Edirne'de bir kutanöz leishmaniasis saptadık. Olgu dolayısıyle, ülkemizin her bölgesindeki polikliniklerde leishmaniasisin görülebileceğini vurguladık.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Eşler Arasında molluskum kontagiosum görülme sıklığı
    (1998) Görgülü, Adnan
    Bıı çalışmada 10 yılda muayene ettiğimiz 66517 hasta arasında 114 molluskum kontagiosum saptadık. Molluskum kontagiosum hastalarımız arasında %0.17 oranında görülmektedir. Ayrıca molluskum kontagiosumun eşler arasında görülme sıklığını %3.5 olarak bulduk. Bu çalışma dolayısıyle literatürü gözden geçirdik.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Lack of Association Between Toll-like Receptor 2 Polymorphisms (R753Q and A-16934T) and Atopic Dermatitis in Children from Thrace Region of Turkey
    (2017) Can, Ceren; Yazıcıoğlu, Gülfer Mehtap; Gürkan, Hakan; Tozkır, Hilmi; Görgülü, Adnan; Süt, Necdet Hilmi
    Background: Atopic dermatitis is the most common chronic inflammatory skin disease. A complex interaction of both genetic and environmental factors is thought to contribute to the disease. Aims: To evaluate whether single nucleotide polymorphisms in the TLR2 gene c.2258C>T (R753Q) (rs5743708) and TLR2 c.-148+1614T>A (A-16934T) (rs4696480) (NM_0032643) are associated with atopic dermatitis in Turkish children. Study Design: Case-control study. Methods: The study was conducted on 70 Turkish children with atopic dermatitis aged 0.5-18 years. The clinical severity of atopic dermatitis was evaluated by the severity scoring of atopic dermatitis index. Serum total IgE levels, specific IgE antibodies to inhalant and food allergens were measured in both atopic dermatitis patients and controls, skin prick tests were done on 70 children with atopic dermatitis. Genotyping for TLR2 (R753Q and A-16934T) single nucleotide polymorphisms was performed in both atopic dermatitis patients and controls. Results: Cytosine-cytosine and cytosin-thymine genotype frequencies of the TLR2 R753Q single nucleotide polymorphism in the atopic dermatitis group were determined as being 98.6% and 1.4%, cytosine allele frequency for TLR2 R753Q single nucleotide polymorphism was determined as 99.29% and the thymine allele frequency was 0.71%, thymine-thymine, thymineadenine, and adenine-adenine genotype frequencies of the TLR2 A-16934T single nucleotide polymorphism were 24.3%, 44.3%, and 31.4%. The thymine allele frequency for the TLR2 A-16934T single nucleotide polymorphism in the atopic dermatitis group was 46.43%, and the adenine allele frequency was 53.57%, respectively. There was not statistically significant difference between the groups for all investigated polymorphisims (p>0.05). For all single nucleotide polymorphisms studied, allelic distribution was analogous among atopic dermatitis patients and controls, and no significant statistical difference was observed. No homozygous carriers of the TLR2 R753Q single nucleotide polymorphism were found in the atopic dermatitis and control groups. Conclusion: The TLR2 (R753Q and A-16934T) single nucleotide polymorphisms are not associated with atopic dermatitis in a group of Turkish patients.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Polymorphisms in the melanocortin-1 receptor (Mc1R) gene in vitiligo
    (2012) Acar, Eylem; Bozkurt, Gökay; Görgülü, Adnan
    Amaç: Vitiligo; her yaş grubunda, herediter veya kazanılmış olarak ve sıklıkla görülen, ilerleyici, bir deri pigmentasyon bozukluğudur. Melanokortin 1 reseptör (MC1R) geni insan pigmentasyonunda major bir belirleyicidir. Bizim çalışmamızda; vitiligolu olgularda MC1R genindeki polimorfik farklılıklar DNA seviyesinde araştırılmaktadır. Hastalar ve Yöntemler: Bizim çalışmamızda; MC1R genindeki polimorfik farklılıklar en az üç kuşaktır Türkiye'nin Trakya bölgesinde yaşayan, başka bir diğer sistemik veya dermatolojik bir hastalığı olmayan, 60 vitiligolu olguda ve 60 gönüllü sağlıklı bireyde DNA seviyesinde araştırılmıştır. Bulgular: Kontrol ve olgu gruplarının her birisinde toplam 5 adet SNP bulunmuştur. Val60Leu (G178T), Val92Met (G274A), Arg151Cys (C451T), Arg160Trp (C478T) and Arg163Gln (G488A). Genotip sıklıkları yoluyla her iki grup karşılaştırıldığında istatistiki olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p>0.05). Ancak allel sıklıkları yoluyla değerlendirildiğinde kontrol grubunun lehine Arg163Gln (G488A) allelinde istatistiki olarak anlamlı bir fark bulundu(p<0.05). Sonuç: Bundan dolayı, bizim çalışmamıza göre MC1R geni Arg163Gln (G488A) alleli vitiligo için koruyucu bir faktör olabilir.