Yazar "Demir, Enver" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Non-Hodgkin lenfomalarda güncel sınıflama ve immünohistokimyasal değerlendirme
    (Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2013) Demir, Enver; Öz Puyan, Fulya
    Son yıllarda Diffüz büyük B hücreli lenfomalar genetik veya immünohistokimyasal çalışmalarla germinal merkez kökenli ve aktive B hücre kökenli olarak alt tiplere ayrılmaktadır. Germinal merkez kökenli olgularda sağkalım süresinin daha uzun olması bu ayırımı önemli kılmaktadır. FOXP1; aktive B hücre kökenli tipte pozitif saptanan bir transkripsiyon faktörü olup, çalışmalar artmış ekspresyonunun prognozu kötü yönde etkilediğini ortaya koymaktadır. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı'nda 1998-2011 yılları arasında tanı almış 168 B hücre immünfenotipli Hodgkin dışı lenfoma olgusu incelendi. Olgular Dünya Sağlık Örgütü 2008 Lenfoma Sınıflaması'na göre tekrar değerlendirildi. Diffüz büyük B hücreli lenfoma olgularına immünohistokimyasal boyama yapılarak Hans, Choi ve Visco-Young algoritmalarına göre germinal merkez kökenli ve aktive B hücre kökenli olarak alt tipleme yapıldı. Ayrıca tüm Diffüz büyük B hücreli lenfoma olgularına anti-GCET2 ve LMO2 antikorları ile immünohistokimyasal boyama yapılarak sonuçları değerlendirildi. Çalışma kapsamımızdaki Diffüz büyük B hücreli lenfoma, Foliküler lenfoma, Marjinal zon lenfoma, Mantle hücreli lenfoma, Burkitt lenfoma ve Küçük lenfositik lenfoma olgularında istatistiksel olarak FOXP1 ekspresyonu açısından anlamlı farklılık bulunmadı. Diffüz büyük B hücreli lenfoma olguları Hans, Choi ve Visco-Young algoritmalarına göre sınıflandığında Choi ve Visco-Young algoritmaları arası çok güçlü uyum bulundu. Visco-Young algoritmasının uygulanabilirlik ve değerlendirme açısından rutin kullanıma daha uygun olduğu sonucuna varıldı. İmmünohistokimyasal değerlendirmede çıkan sorunlar nedeniyle GCET2'nin algoritmada kullanımının uygun olmadığı düşünüldü. Anti-LMO2 antikoru ile ise germinal merkez kökenli Diffüz büyük B hücreli lenfoma olgularının anlamlı bir şekilde saptandığı ve gerekli görüldüğü takdirde Visco-Young algoritmasında alternatif biomarker olabileceği ya da algoritmada farklı bir yerde kullanılabileceği görüşüne varıldı.