Yazar "Dülger, Hakan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Talipes equinovarus'lu hastalarda ponseti yöntemi ile tedavi sonuçları(Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2010) Dülger, Hakan; Sarıdoğan, KenanAyağın doğumsal ve cerrahi dışı yöntemlerle düzeltilebilir bir deformitesi olan Talipes equinovarus `un tedavi görmemiş geç dönem sonuçları ayağın fonksiyonel anatomisini bozarak morbidite yaratmaktadır. Çalışmanın amacı; Talipes equinovarus olguların Ponseti yöntemi ile tedavi sonrası geç dönem sonuçlarını değerlendirmektir. Retrospektif olarak 37 hastanın 57 ayağı değerlendirildi. Olguların 9 `(%24.3) u kız, 28' (%75.7) i erkekti.(Ortalama yaş: 4.04; standart sapma 2.976; dağılım 1-11 yaş).Ortalama takip süresi 4.01 yıl idi.(standart sapma: 2.916 ) 17 hastada tek taraflı tutulum mevcutken 20 hastada bilateral tutulum vardı ve toplam 57 ayak çalışmaya katıldı. En az 1 yıl süreyle takip edilen hastaların ICFSG değerlendirme formuna göre geç dönem %54.4 mükemmel, %42.1 iyi sonuç elde ettik. Olguların %3.5'inde yetersiz sonuç elde edilirken kötü sonuç elde ettiğimiz vaka olmamıştır. Cerrahi olmayan Ponseti tekniği ile geç dönem sonuçlarına göre iyi sonuçlar elde edilmiştir. International Club Foot Study Group değerlendirme formu pes equinovarus geç dönem sonuçlarını ortaya koyarak tedavi başarısını ölçülemede yol göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Pes equinovarus, ponseti yöntemi, Pes equinovarus değerlendirme formu .Öğe Torakal omurgada pedikül vidası ile tespitin güvenilirliği(2009) Yalnız, Erol; Çiftdemir, Mert; Eşkin, Deniz; Dülger, HakanAmaç: Çeşitli omurga sorunlarının tedavisinde torakal pedikül vidaları ile tespitin diğer tespit yöntemlerine göre birçok avantajı vardır. Bu çalışmada torakal omurgada pedikül vidası ile tespitin güvenilirliği değerlendirildi. Çalışma planı: Torakal omurgaya yönelik posterior girişim ve enstrümantasyon uygulanan 144 hasta (65 erkek, 79 kadın; ort. yaş 38; dağılım 9-82) geriye dönük olarak incelendi. Olguların torakal pediküllerine (T1-12) aynı cerrah tarafından serbest teknikle (free-hand) toplam 827 pedikül vidası yerleştirildi. Hastaların ameliyat nedenleri 47 olguda (%32.6) deformite, 15 olguda (%10.4) metastatik ve primer tümörler, yedi olguda (%4.9) omurga enfeksiyonu, 13 olguda (%9) dejeneratif hastalıklar ve 62 olguda (%43.1) omurga travması idi. Vidaların kemik içinde olup olmadığı düz radyogra?ler üzerinde üç gözlemci tarafından değerlendirildi. Gerek duyulan olgularda (21 olgu, 29 vida) ise ince kesitli bilgisayarlı tomogra? kullanıldı.Sonuçlar: Pedikül içinde normal yerleşim gösteren vidaların oranı %94.3 (n=780) bulundu. Düz radyogra?lerde 31 vidanın (%3.8), ince kesitli bilgisayarlı tomogra? incelemesinde 16 vidanın (%1.9) pedikül dışında olduğu belirlendi Pedikül dışında bulunan toplam vida sayısı 47 (%5.7) idi. Hatalı yerleşim gösteren vidaların 24’ü (%51.1) skolyozlu olgularda, özellikle eğriliğin çukur tarafında (%83.3) görüldü. Hatalı yerleştirilen vidalara en sık (%21.3) T8 omurunda rastlandı. Olgularda torakal pedikül vidaları ile ilişkili herhangi bir semptom veya komplikasyon görülmedi.Çıkarımlar: Çalışmamızda serbest teknikle yerleştirilen torakal pedikül vidaları %94.3 isabetle kemik içine yerleştirilmiştir. Elde edilen sonuçlar her türlü omurga rahatsızlığının tedavisinde torakal pedikül vidaları ile tespitin emin, güvenilir ve yararlı bir yöntem olduğunu düşündürmektedir.Öğe Which classification system is more useful for intertrochanteric fractures? AO/ASIF or Jensen?(2008) Memişoğlu, Serdar; Eşkin, Deniz; Yamak, Erkan; Gürbüz, Aydın; Sarıdoğan, Kenan; Dülger, HakanAmaç: Bu çalışmanın amacı AO/ASIF and Jensen sınıflama sistemlerinin gözlemcilerin kendi içindeki (intraobserver) ve gözlemciler arası (interobserver) uyumunu saptamak ve deneyimli ve deneyimsiz ortopedik cerrahlar tarafından uygulandığındaki uyumu kıyaslamaktı. Hastalar ve Yöntemler: Altmış intertrokanterik femur kırığına ait ön-arka ve yan radyografiler, iki gruba (G1, G2) ayrılmış 10 ortopedik cerrah tarafından üçer ay ara ile AO ve Jensen sınıflamaları kullanılarak incelendi ve sınıflandırıldı. Her grupta beş cerrah vardı. Grup 1'dekiler beş yıldan daha az, Grup 2'dekiler 10 yıldan daha fazla deneyimli idiler. İntraobserver ve interobserver varyasyonların belirlenmesinde Kappa istatistiksel analizi kullanıldı. Bulgular: Alt grupları kullanılmadan yapılan AO sınıflaması için intraobserver uyum kappa değeri 0.67 (0.47-0.90), interobserver uyum kappa değeri 0.42 (0.10-0.73) olarak bulundu. Jensen sınıflaması için intraobserver uyum kappa değeri 0.57 (0.35-0.80), interobserver uyum kappa değeri 0.30 (0.10-0.60) olarak bulundu. Altgruplar kullanılarak yapılan AO sınıflama sistemi için intraobserver uyum kappa değeri 0.49 (0.21-0.81) ve interobserver uyum kappa değeri 0.23 (0.09-0.51) olarak bulundu. Sonuç: Bu çalışmada, kullanılan sınıflama sistemlerinin dezavantajlarının olmasına karşın, intertrokanterik kırıklarda alt gruplar kullanılmadan yapılan AO sınıflamasının, Jensen ve alt gruplar kullanılarak yapılan AO sınıflamasına göre daha kullanılabilir olduğu gösterilmiştir.
