Yazar "Aydoğdu, Nurettin" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 9 / 9
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Comparison of effects of melatonin, pentoxifylline and dimethyl sulfoxide in experimental liver ischemia-reperfusion injury by three different methods(2019) Türkyılmaz, Zeliha; Hatipoğlu, Ahmet; Yüksel, Mahmut; Aydoğdu, Nurettin; Hüseyinova, GülaraObjectives: Liver transplantation is increasingly being used in the treatment of end-stage liver disease.Ischemia-reperfusion injury is one of the major problems encountered in transplantation. In this study, weaimed to compare the effects of melatonin, pentoxifylline, and dimethyl sulfoxide (DMSO), in hepatic ischemiareperfusion injury with different methods such as biochemical/ultrastructural changes and hepatobiliaryscintigraphy.Methods: Thirty rabbits were used in the Laboratory of Experimental Animals of Trakya University underappropriate conditions. Sham laparotomy and only ischemia reperfusion group were planned. They were usedmelatonin, pentoxifylline, and DMSO after I-R in the other three groups. 6 rabbits were randomly selected foreach group. Rabbits in all groups were subjected to liver scintigraphy. Following scintigraphy, 2 cm2 of livertissue was removed to examining for liver antioxidant enzyme levels (superoxide dismutase [SOD] andglutathione peroxidase [GPx]) and for liver electron microscopy.Results: Pentoxifylline and melatonin protected significantly uptake and excretion functions in liverscintigraphy. When the effects of all three substances were examined by electron microscopy, it was found thatthe three substances protected the liver from the effects of ischemia-reperfusion damage at varying rates. Allthree agents were found to protect SOD and GPx from falling in various amounts.Conclusions: Studies to prevent ischemia-reperfusion injury, which may develop as a result of the Pringlemaneuver applied to liver transplantations as well as to liver resections or liver injuries, still maintain theirpopularity. In our study, the effects of agents were identified in three different ways. Ischemia-reperfusioninjury-reducing effect of pentoxifylline gave parallel results with three methods.Öğe Deneysel Miyoglobinürik Akut Böbrek Hasarında Relaksinin Etkileri(2016) Aydoğdu, Nurettin; Taştekin, Ebru; Süt, Necdet[Abstract Nıt Available]Öğe Deneysel miyoglobinürik akut böbrek yetmezliğinde arginaz enzim inhibitörü Nw-Hydroxy-Nor-L-Ariginine (nor-NOHA)'nın etkileri(2012) Aydoğdu, Nurettin; Erbaş, Hakan; Altaner, Şemsi[Abstract Nıt Available]Öğe Deneysel miyoglobinürik akut böbrek yetmezliğinde eksojen melatoninin böbrek fonksiyonuna etkisi(Trakya Üniversitesi, 2003) Aydoğdu, Nurettin; Atmaca, Gülizar7. ÖZET Günümüzde iskelet kasının travma veya metabolik nedenlerle hasarı sonucu sekonder gelişen miyoglobinürik akut böbrek yetmezliği (ABY) yüksek oranda görülmekte ve patogenezinde serbest oksijen radikalleri önemli rol oynamaktadır. Çalışmamızda hipertonik gliserolün intramüsküler (im) verilmesiyle oluşturulan miyoglobinürik ABY'nde melatoninin etkisini araştırmayı amaçladık. Çalışmamızda 260-300 gram ağırlığında, 50 adet erkek Wistar Albino türü sıçan kullanıldı. Sıçanlar rastgele 4 gruba ayrıldı ve serbest diyette 16 saat susuz bırakıldıktan sonra; grup l'deki sıçanlara fizyolojik serum (FS), 2., 3. ve 4. gruplara % 50'lik gliserol solüsyonundan 10 ml/kg'a göre bulunan toplam hacim eşit miktarlarda her iki arka bacağa im enjekte edildi. Gliserol ve FS'un im enjeksiyonuyla eş zamanlı ve 24 saat sonra 1. ve 2. gruplara FS, 3. gruba 5 mg/kg ve 4. gruba 10 mg/kg dozunda melatonin intraperitoneal (ip) verildi. 24. saatteki ip enjeksiyonundan hemen sonra sıçanlar metabolik kafese alınarak 24 saatlik idrarları toplandı. Gliserol enjeksiyonundan 48 saat sonra sıçanlar xylazin-ketamin anestezisi allında kan ve böbrekleri alındı. Böbrek dokusunda süperoksit dismutaz (SOD), katalaz (CAT), glutatyon peroksidaz (GPx) enzim aktiviteleri, malondialdehit (MDA) düzeyi ile plazma üre, laeatinin, sodyum (Na) ve potasyum (K) düzeyleri ve idrar üre, kreatinin, Na, K, protein düzeyleri ile histopatolojik değişiklikler incelendi. Verilerin istatistiksel analizleri, gruplar arası fark olup olmadığı Kruskal-Wallis testi; iki grup arasındaki farkın anlamlılık derecesi Mann Whitney U testi ile değerlendirildi. Çalışmamızın bulguları gliserol verilen gruplarda ABY'nin geliştiğini, 3. grupta 2. gruba göre CAT aktivitesinin azaldığım gösterdi. 2., 3. ve 4. grupların diğer bulguları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadı. Bu çalışmanın sonuçlarından elde ettiğimiz veriler doğrultusunda; melatoninin deneysel miyoglobinürik ABY'nde koruyucu bir etkisinin olmadığım düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Melatonin, Miyoglobinürik Akut Böbrek Yetmezliği, Serbest Radikaller, Malondialdehit, Antioksidan Enzimler 82Öğe The Effects of Baicalin on Myoglobinuric Acute Renal Failure in Rats(2018) Yavuz, Özlem Yalçınkaya; Aydoğdu, Nurettin; Taştekin, Ebru; Süt, NecdetBackground: Myoglobinuric acute kidney injury is a uremic syndrome that develops due to damage of skeletal muscle. Free radicals and nitric oxide play an important role in the pathogenesis of myoglobinuric acute kidney injury. Baicalin has multiple bioactivities, including antimicrobial, anti-inflammatory and antioxidant properties and is a potent free radical scavenger. Aims: To investigate the nephroprotective mechanism of baicalin on myoglobinuric acute kidney injury. Study Design: Animal experimentation. Methods: In our study, male Sprague Dawley rats were divided into 4 groups. Control (n=8), Baicalin (n=8), myoglobinuric acute kidney injury (n=10) and myoglobinuric acute kidney injury + baicalin (n=10). The rats were deprived of water for 24 hours before receiving intramuscular injection. The control and baicalin groups were injected intramuscularly with saline (8 ml/kg), and the myoglobinuric acute kidney injury and myoglobinuric acute kidney injury + baicalin groups were given 50% glycerol 8 ml/kg. One hour later, the control and myoglobinuric acute kidney injury groups received saline intraperitoneally, and the baicalin and myoglobinuric acute kidney injury + baicalin groups were given 200 mg/kg baicalin. Twenty-four hours after the glycerol injection, urine and blood samples were taken, and the kidneys of the rats were harvested under intraperitoneally injections of anaesthesia. Results: We found that the levels of creatinine, urea, nitric oxide, alanine transaminase, aspartate aminotransferase, creatine kinase in serum samples, malondialdehyde, nitric oxide, inducible nitric oxide synthase, and endothelial nitric oxide synthase concentrations in renal tissue were increased in the myoglobinuric acute kidney injury group compared with the control group (p<0.05). The nitric oxide and glutathione levels in the kidney were significantly decreased in the myoglobinuric acute kidney injury + baicalin group compared with the myoglobinuric acute kidney injury group (p<0.05). There were no significant differences between any other parameters. Conclusion: Our results did not show any protective effect of baicalin on myoglobinuric acute kidney injury, possibly because the different effective factors in the pathogenesis of experimental myoglobinuric acute kidney injury used in this experiment deviate from other experimental models. Moreover, detailed studies are needed to clarify the effects of baicalin in different doses and treatment durations in glycerol-induced acute kidney injury modelÖğe The Effects of Irisin on N?-Nitro-L-arginine Methyl Ester Hydrochloride-Induced Hypertension in Rats(2019) Aydoğdu, Nurettin; Yavuz, Özlem Yalçınkaya; Taştekin, Ebru; Tayfur, Pınar; Kaya, Oktay; Kandemir, NihayetBackground: The cause of about 95% of hypertension, an important public health problem, is unknown. Intensive studies are underway to understand the physiopathology of hypertension. Irisin, a newly discovered hormone, has been reported to dilate vascular smooth muscle and lower blood pressure acutely. Aims: To investigate the effects of chronic irisin treatment on blood pressure and renal functions in a hypertension model established by nitric oxide synthase inhibition by treatment with N?-nitro-L-arginine methyl ester hydrochloride. Study Design: Animal experimentation. Methods: Male Sprague?Dawley rats were divided into four groups (n=8). Control and irisin groups received an intravenous saline injection, hypertension and hypertension + irisin (hypertension + irisin) groups received 1.5 mg/100 g N?-nitro-L-arginine methyl ester hydrochloride. N?-nitro-L-arginine methyl ester hydrochloride (150 mg/L) was added to the drinking water of rats in groups hypertension and hypertension + irisin for three weeks. In the second week of the experiment, irisin (50 nmol/day) was given to rats in groups irisin and hypertension + irisin, and saline was administered to rats in groups control and hypertension for two weeks through subcutaneously placed osmotic minipumps. Blood pressure was measured by the tail-cuff plethysmography method. On the twenty-first day of the experiment, 24-hour urine, blood, and both kidneys of the rats were collected. Results: The hypertension group had elevated systolic, diastolic, and mean arterial blood pressure values compared with the control group, with decreased glutathione levels in tissue and serum, but an increase in serum oxidized glutathione level (p<0.05). Histopathologically, increased tubular injury, cast formation, glomerular sclerosis, and peritubular fibrosis levels were observed (p<0.05). Irisin treatment did not cause any significant change in blood pressure, renal functions, and injury scores. However, renal nitric oxide levels significantly increased, and endothelial nitric oxide synthase immunoreactivity was determined to be reduced (p<0.05). Conclusion: Treatment with chronic irisin at a physiological dose does not reduce blood pressure in an experimental model of hypertension. In different models of experimental hypertension, the effects of irisin administration at different doses and at different periods should be thoroughly investigated.Öğe Kadmiyuma bağlı karaciğer hasarında taurin,melatonin ve asetilsisteinin nitrik oksit, lipid peroksidasyonu ve bazı antioksidanlar üzerindeki etkileri(2007) Aydoğdu, Nurettin; Kanter, Mehmet; Erbaş, Hakan; Kaymak, KadirAmaç:Kadmiyumun oluşturduğu karaciğer hasarını karşı taurin, melatonin ve asetilsisteinin hem koruyucu hem de tedavi etkilerini karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 90 adet erkek Spraque Dawley sıçan 9 gruba ayrıldı. 3 ay süreyle grup 1’e içme suyu, grup 2’ye 200 ppm CdCl2, grup 3’e 200 ppm CdCl2 ve % 1 taurin, grup 4’e 200 ppm CdCl2 ve % 0,02 melatonin, grup 5’e 200 ppm CdCl2 ve % 0,5 asetilsistein içme sularına katıldı. Grup 6, 7, 8 ve 9’un içme sularına 3 ay süreyle 200 ppm CdCl2 katıldıktan sonra 7 gün, 7. gruba % 4 taurin, 8. gruba % 0,08 melatonin ve 9. gruba % 2 asetilsistein içme sularına katıldı. Bulgular: Sadece kadmiyum verilen grupların karaciğer dokusunda glutatyon (GSH) düzeyinin, süperoksit dismutaz (SOD), ve glutatyon peroksidaz (GPx) enzim aktivitelerinin azaldığı; Tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri (TBARS), nitrik oksit (NO), immünohistokimyasal olarak indüklenebilir nitrik oksit sentaz (iNOS) pozitif hücrelerin arttığı görüldü. Taurin, melatonin ve asetilsistein verilen gruplarda GSH düzeyinin, SOD ve GPx aktivitelerinin arttığı; TBARS, NO düzeylerinin ve iNOS aktivitelerinin azaldığı saptandı. Sonuç: Taurin, melatonin ve asetilsisteinin kadmiyuma bağlı olarak gelişen karaciğer hasarına karşı hem koruyucu hem de tedavi edici rol oynadığı görüldü.Öğe Taurin, melatonin ve N-asetilsisteinin kadmiyuma bağlı akciğer hasarındaki antioksidan etkileri(2007) Aydoğdu, Nurettin; Erbaş, Hakan; Kaymak, KadirAmaç: Antioksidan özelliği bilinen taurin, melatonin ve N-asetilsisteinin (NAC) kadmiyum klorüre (CdCl2) bağlı olarak gelişen akciğer hasarını önlemedeki ve oluşmuş hasarı tedavi etmedeki etkinlikleri karşılaştırıldı. Çalışma Planı: Çalışmamızda 90 adet erkek Sprague-Dawley cinsi sıçan dokuz gruba ayrıldı. Üç ay süreyle grup 1'e içme suyu, grup 2'ye 200 ppm CdCl2, grup 3'e 200 ppm CdCl2 ve %1 taurin, grup 4'e 200 ppm CdCl2 ve %0.02 melatonin, grup 5'e 200 ppm CdCl2 ve %0.5 NAC içme sularına katıldı. Grup 6, 7, 8 ve 9'un içme sularına üç ay süreyle 200 ppm CdCl2 katıldıktan sonra; yedi gün süreyle 6. gruba içme suyu, 7. gruba %4 taurin, 8. gruba %0.08 melatonin ve 9. gruba %2 NAC içme sularına katılarak verildi. Bulgular: Koruyucu amaçla verilen melatonin ve NAC'nin azalmış glutatyon düzeyini artırdığı, hem koruyucu hem de tedavi amaçlı verilen üç ajanın da artmış olan lipit peroksidasyonun son ürünlerinden biri olan malondialdehit düzeylerini azalttığı görüldü. Sonuç: Taurin, melatonin ve NAC CdCl2'e bağlı olarak gelişen akciğer hasarına karşı hem koruyucu hem de tedavi edici rol oynamaktadır.Öğe Trace elements in a rat model of cadmium toxicity: The effects of taurine, melatonin and N-cetylcysteine(2010) Gülyaşar, Tevfik; Aydoğdu, Nurettin; Çakına, Suat; Sipahi, Tamman; Kaymak, Kadir; Şener, SeralpAmaç: Bu çalışma kadmiyum toksisitesi oluşturulan sıçan modelinde bakır, çinko, demir ve selenyum düzeylerini araştırmak ve taurin, melatonin ve N-asetilsisteinin etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereçler ve Yöntemler: Doksan erkek Sprague Dawley sıçan dokuz gruba ayrıldı. Hayvanlara serbestçe ulaşabilecekleri pellet yem ve su verildi. Grup 1'e çeşme suyu verildi ve kontrol olarak kullanıldı, diğer sekiz grup üç ay süreyle 200 µg/ml kadmiyum klorid (CdCl2) aldı. Grup 2, CdCl2, Grup 3, 4, ve 5 CdCl2 ile birlikte sırasıyla taurin, melatonin ve N-asetilsistein aldı. Grup 6, 7, 8, ve 9 üç ay süreyle CdCl2 ve sonra yedi gün süreyle kontrol olarak sadece su veya antioksidan aldı. Kalp ve beyinde kadmiyum, bakır, çinko, demir, ve selenyum düzeyleri atomik absorpsiyon spektrofotometresi ile ölçüldü. Bulgular: Kontrollerle karşılaştırıldığında kadmiyum beyin ve kalpte anlamlı düzeylerde birikim gösterdi. Grup 1 ve Grup 2 CdCl2 düzeyleri sırasıyla kalpte 2.56±0.77 ve 27.2±5.82, beyinde ise 46.16±14.81 ve 300.34±58.19 idi (p<0.001). Kadmiyum birikimine karşı koruyucu olan en etkili maddenin beyin dokusunda melatonin (p<0.05), kalpte ise N-asetilsistein (p<0.001) olduğunu bulduk. Sonuç: Bu bulgular kadmiyumun beyin ve kalpte birikimine karşı taurin, melatonin ve N-asetilsisteinin bazı koruyucu etkileri olduğunu düşündürdü. Ayrıca, eser element düzeylerinin taurin, melatonin veya N-asetilsistein uygulaması ile farklı düzeylerde olsa da kontrol değerlerine yaklaştığı gözlendi.
