Yazar "Altman, Andrew" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    PSA BOUNCE AND BIOCHEMICAL FAILURE AFTER BRACHYTHERAPY FOR PROSTATE CANCER: A STUDY OF 820 PATIENTS WITH A MINIMUM OF 3 YEARS OF FOLLOW-UP
    (Elsevier Science Inc, 2011) Caloglu, Murat; Ciezki, Jay P.; Reddy, Chandana A.; Angermeier, Kenneth; Ulchaker, James; Chehade, Nabil; Altman, Andrew
    Purpose: To determine clinical or dosimetric factors associated with a prostate-specific antigen (PSA) bounce, as well as an association between a PSA bounce and biochemical relapse-free survival (bRFS), in patients treated with iodine-125 brachytherapy. Methods and Materials: A variety of clinical and treatment factors were examined in 820 patients who had a minimum of 3 years of PSA follow-up with T1-T2cN0M0 prostate cancer. Four different PSA threshold values were used for defining a PSA bounce: a PSA rise of >= 0.2, >= 0.4, >= 0.6, and >= 0.8 ng/mL. Results: A PSA bounce of >= 0.2, >= 0.4, >= 0.6, and >= 0.8 ng/mL was noted in 247 patients (30.1%), 161 (19.6%), 105 (12.8%), and 78 (9.5%), respectively. The median time to the first PSA rise was 17.4, 16.25, 16.23, and 15.71 months, respectively, vs. 34.35 months for a biochemical failure (p < 0.0001). A PSA rise of >= 0.2 ng/mL was the only definition for which there was a significant difference in bRFS between bounce and non-bounce patients. The 5-year bRFS rate of patients having a PSA bounce of >= 0.2 was 97.7% vs. 91% for those who did not have a PSA bounce (p = 0.0011). On univariate analysis for biochemical failure, age, risk group, and PSAs per year had a statistically significant correlation with PSA bounce of >= 0.2 ng/mL. On multivariate analysis, age and PSAs per year remained statistically significant (p < 0.0001 and p = 0.0456, respectively). Conclusions: A bounce definition of a rise >= 0.2 ng/mL is a reliable definition among several other definitions. The time to first PSA rise is the most valuable factor for distinguishing between a bounce and biochemical failure. (C) 2011 Elsevier Inc.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    The role of prophylactic tamsulosin (flomax®) ± dexamethasone in patients undergoıng prostate i125 seed implants for prostate carcinoma: A randomized double-blind study
    (2008) Kaplan, Mustafa; Elshaıkh, Mohamed; Reddy, Chandana A; Altman, Andrew; Carlson, Thomas P.; Ulchaker, James; Chehade, Nabil
    Biz bu çalışmada prostat adenokarsinomu nedeniyle I125 ile brakiterapi yapılan hastalarda üriner belirtileri azaltmak amacıyla kullanılan tamsulosine deksametazon eklenmesinin proflaktik etkilerini değerlendirmeyi amaçladık.Tek merkezli, randomize, çift-kör, plasebo kontrollü bu çalışmada prostat adenokarsinomu nedeniyle brakiterapi yapılan hastalarda brakiterapi öncesi uygulanan deksametazon+tamsulosin tedavisi ile plasebo+tamsulosin tedavisi sonuçları karşılaştırıldı. Çalışmaya, prostat kanseri nedeniyle brakiterapi uygulaması yapılan ve daha önce tamsulosin veya başka alfa bloker tedavisi almayan hastalar alındı. Günlük doz 0,8 mg olarak tamsulosin başlanmasının ardından tüm hastalar plasebo ve deksametazon (brakiterapiden sonra 10 gün süreyle 4 mg/gün, sonraki 4 gün için 2 mg/gün) alacak şekilde randomize edildi. Tamsulosin brakiterapiden 4 gün önce başlandı ve toplam 60 gün kullanıldı. Semptomlar AUA semptom skoru ile değerlendirildi. Semptom skoru brakiterapi öncesi ve brakiterapi sonrası 8 hafta süreyle haftada bir kez, sonrasında 10. ve 12. haftalarda bakıldı. Çalışmanın birincil son noktası başlangıç değerlerine göre AUA skorundaki değişiklik olarak belirlendi. İdrar retansiyonu veya tolere edilmeyecek düzeyde belirtileri olan veya çalışmaya devam etmek istemeyen hastalar çalışmadan çıkarıldı. Çalışmaya alınması planlanan 100 hastadan ancak 94 tanesi çalışmaya başladı. Altı hasta değişik nedenlerle brakiterapi uygulamasından vazgeçtiler. Kalan 94 hastanın ise 72’si 12 haftayı tamamlayabildi. Hastalar tedavi öncesi ve tedavi sonrası karakteristikleri benzer olmasına karşın sadece tedavi öncesi AUA skoru deksametazon grubunda ortanca 3 iken plasebo grubunda 5 olarak bulundu (p=0,0023). Gruplar arasında başlangıç AUA skoru temel alınarak yapılan karşılaştırmada plasebo grubu lehine anlamlı değişiklik saptandı (p=0,0030).Deksametazon ve tamsulosinin birlikte proflaktik kullanımı, tek başına tamsulosin kullanımına göre brakiterapi sonrası belirtileri daha da kötüleştirmektedir.