Yazar "Öztürk, Gülnur" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Egzersizin natriüretik peptit yanıtı ve adiponektin üzerine etkileri
    (Trakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2010) Öztürk, Gülnur; Vardar, Selma Arzu
    Natriüretik peptitlerin egzersize yanıt olarak değişim gösterdiği önceki çalışmalarda gösterilmiştir. Bu çalışmada, farklı bir egzersiz tipi olan supramaksimal anaerobik egzersize yanıt olarak plazma atrial natriüretik peptid, B-tipi natriüretik peptid ve adiponektin düzeylerindeki değişim araştırıldı. Bu değişimin kan hematokrit, laktat ve kan basıncı düzeyleri ile ilişkisi incelendi. Yaş ortalaması 20,7 ± 1,7 yıl olan 31 sağlıklı genç erişkin gönüllü (16 kız, 15 erkek) çalışmaya alındı. Bisiklet ergometresinde Wingate anaerobik egzersiz testi öncesi ve sonrası alınan kan örneklerinde atrial natriüretik peptid, B-tipi natriüretik peptid ve adiponektin ölçümleri yapılarak sistolik, diyastolik kan basıncı, kalp hızı, kan hematokrit ve laktat düzeyleri belirlendi. Tüm grupta supramaksimal egzersiz sonucu atrial natriüretik peptid ve B-tipi natriüretik peptid düzeyleri anlamlı değişiklik göstermezken, adiponektin düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı düzeyde artış gösterdi (Egzersiz öncesi ve sonrası sırasıyla 17,45 ± 4,70 µg/ml ve 31,29 ± 5,16 µg/ml; p<0,001). Egzersize bağlı atrial natriüretik peptid ve B-tipi natriüretik peptid ve adiponektin düzeyleri, sistolik ve diyastolik kan basıncı, kalp hızı, kan hematokrit ve laktat değişimleri arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmadı. Bu çalışmaya göre 30 sn süren supramaksimal düzeyde egzersiz plazma atrial natriüretik peptid ve B-tipi natriüretik peptid düzeylerini belirgin olarak değiştirmemektedir. Ancak adiponektin düzeylerinin ise egzersiz sonrası artış göstermesi, yağ dokusu salgı ürünlerinin egzersiz ile etkileşim gösterdiğini düşündürmektedir. Bu çalışma plazma adiponektin düzeyinde egzersize bağlı artışın natriüretik hormon düzeyleri, hemodinamik değişimler, hematokrit ve laktat düzeyinden bağımsız gerçekleştiğini işaret etmektedir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Gait Pattern of a Female Patient With Frieberg’S Disease
    (Trakya Üniversitesi, 2017) Nalça, Seda; Arazlı, Haluk Nabi; Öztürk, Gülnur; Parlak, Muhammed; Uluçam, Enis
    Aims: Frieberg’s disease is a chronic painful condition characterized by avascular necrosis of metatarsal head. With this case report, we aimed to analyze the gait pattern of a case presented with Frieberg’s disease. Case Report: A 20-year-old female patient (body weight: 50 kg, height: 1.64 m, body mass index: 18.5 kg/m2 ) with a known Frieberg’s disease during the last 6 years is presented. Her physical examinations showed no anatomical deformity of the foot such as hallux valgus or pes planus. The diagnosis of chronic stage Frieberg’s disease was verified by a conventional posteroanterior X-ray imaging of foot. Gait analysis was performed during a painless period after physical and medical therapy. The average pressure distribution during stance phase was altered due to longterm protective behavior. There was a larger foot rotation on the affected side compared to the intacted side. Conclusion: We considered that this gait pattern is not forced as in the primary pathologies or compensatory. Rather it may be accepted as volitional.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Romatoid artrit'li hastalarda, el eklemlerindeki hareket açıklığı ve el kavrama kuvvetlerinin hastalık aktivasyonu, el fonksiyonları ve özürlülük ile ilişkisi
    (2006) Taştekin, Nurettin; Uzunca, Kaan; Birtane, Murat; Kabayel, Demirbağ Derya; Öztürk, Gülnur
    Amaç: Romatoid artritte (RA) el bileği ve küçük el eklemleri ilk ve en sık etkilenen eklemlerdir. El tutulumu ve el fonksiyonlarının durumu hastalığın günlük yaşama etkisini belirleyen en önemli faktörlerden birisidir. Bu çalışmanın amacı; RA'da el ve el bileği eklem hareket açıklığı (EHA) ile el kavrama kuvvetlerinin, hastalık aktivitesi, el fonksiyonları ve özürlülük ile ilişkisini değerlendirmektir. Hastalar ve Yöntem: Çalışmamıza Amerikan Romatizma Birliği (ACR) kriterlerine göre RA tanısı almış 31 kadın, 7 erkek toplam 38 hasta alındı. Tüm hastaların hastalık aktivite skoru (Disease activity score-DAS-28) belirlendi. Her iki el bileği ve parmakların EHA'ları standart gonyometri ve parmak gonyometrisi kullanılarak ölçüldü. Parmak ucu-avuç içi mesafesi mezura ile cm olarak kaydedildi. El kavrama kuvveti, parmak ucu kavrama kuvveti, anahtar kavrama kuvveti, üç nokta kavrama kuvveti Jamar dinamometrisi ve pinchmetre kullanılarak ölçüldü. Tüm hastalara Duruöz El Ölçeği (DEÖ) doldurularak, el fonksiyonları değerlendirildi. Sağlık değerlendirme anketi (Health assessment questionnaire- HAQ) ile özürlülük düzeyi belirlendi. DAS-28, DEÖ ve HAQ'ın el ve el bileği eklemleri EHA'ı ve kavrama kuvvetleri ile ilişkisi değerlendirildi. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 53.5±13.1 idi. Ortalama DAS-28 3.5±1.6, DEÖ 9.2±16.6, HAQ 0.7± 0.7 olarak saptandı. DAS-28 ile her iki elin 2., 3., 4., 5. parmakların toplam EHA'ı arasında negatif, 2., 3. ,4., 5. parmak ucu-avuç içi mesafe ile pozitif, el kavrama kuvveti, parmak ucu kavrama kuvveti, anahtar kavrama kuvveti, üç nokta kavrama kuvveti ile negatif korelasyon saptandı (p<0.05). DEÖ ve HAQ da aynı şekilde her iki elin 2. ,3. ,4. ,5. parmakların toplam EHA'ı ile negatif, 2. ,3. ,4. ,5. parmak ucu-avuç içi mesafe ile pozitif, el kavrama kuvveti, parmak ucu kavrama kuvveti, anahtar kavrama kuvveti, üç nokta kavrama kuvveti ile negatif korelasyon gösterdi (p<0.05). Sonuç: RA'da el ve el bileği eklemlerindeki EHA ve el kavrama kuvveti hastalık aktivasyonundan etkilenir ve bu da elin günlük yaşamdaki aktivitelerindeki kullanımının sınırlanması ile ilişkilidir.